Wyrok WSA w Krakowie z dnia 7 marca 2013 r., sygn. II SAB/Kr 202/12

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia NSA Joanna Tuszyńska Sędziowie : Sędzia WSA Wojciech Jakimowicz Sędzia WSA Aldona Gąsecka-Duda (spr.) Protokolant : Teresa Jamróz po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 7 marca 2013 r. przy udziale Prokuratora Prokuratury Rejonowej delegowanej do Prokuratury Okręgowej w T. E.B. sprawy ze skargi J.R. i J.R na bezczynność Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego w B. w przedmiocie rozpatrzenia wniosku o nakazanie dokonania czynności I. zobowiązuje Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego w B. do wydania w terminie jednego miesiąca aktu w sprawie z wniosku J.R. i J.R. z dnia 3 lipca 2012 r. II. stwierdza, że bezczynność nie miała miejsca z rażącym naruszeniem prawa. III. zasądza od Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego w B. na rzecz skarżących J.R. i J.R .kwotę 340 zł (trzysta czterdzieści złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie

J.R. i J.R. wnieśli do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie skargę na bezczynność Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego w B. , polegającą na nie przeprowadzeniu postępowania administracyjnego w sprawie nakazania S.K. zdemontowania stolarki okiennej w trzech istniejących otworach okiennych oraz otworze w kotłowi, usytuowanych w północnej ścianie budynku mieszkalnego położonego w B. na działce nr [...] z uwagi na brak strefy pożarowej pomiędzy dwoma budynkami w rozumieniu rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie (Dz. U. Nr 75 poz. 690 z późn. zm.), a także nakazania wypełnienia tych otworów luksferami, cegłą szklaną albo innym materiałem przepuszczającym światło o podobnych właściwościach odporności ogniowej, z uwagi na fakt, że przedmiotowe otwory okienne stanowią realne zagrożenie dla ludzi polegające na możliwości rozprzestrzeniania się pożaru na sąsiedni budynek z uwagi na niewielką odległość budynku należącego do S.K. od budynku należącego do skarżących.