Wyrok WSA w Warszawie z dnia 5 marca 2013 r., sygn. I SA/Wa 2547/12

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Mirosław Gdesz po rozpoznaniu w dniu 5 marca 2013 r. na posiedzeniu niejawnym w trybie uproszczonym sprawy ze skargi Powiatu [...] na postanowienie Wojewody [...] z dnia [...] października 2012 r., nr [...] w przedmiocie stwierdzenia niedopuszczalności odwołania oddala skargę.

Uzasadnienie

I. Stan Faktyczny

1. Wojewoda [...] postanowieniem z dnia [...] października 2012 r. nr [...] stwierdził niedopuszczalność odwołania Zarządu Powiatu [...] od decyzji Starosty [...] z dnia [...] listopada 2011 r. nr [...] ustalającej na rzecz K. i M. małżonków R. odszkodowanie w kwocie [...] zł za nieruchomość położoną w gminie S., oznaczoną jako działka ew. nr [...] o pow. [...] ha z obrębu [...]-K.

2. Postanowienie wydane zostało w oparciu o następujące ustalenia faktyczne i oceny prawne.

Starosta [...] decyzją z dnia [...] maja 2010 r, nr [...] zezwolił na realizację inwestycji drogowej polegającej na przebudowie drogi powiatowej nr [...] na odcinku od skrzyżowania z drogą gminną - ul. K. w miejscowości K. do skrzyżowania (włącznie) z drogą powiatową nr [...] ul. [...] w miejscowości L., na terenie gminy S., w wyniku której z działki nr [...] wydzielona została m.in. działka ew. nr [...] o pow.[...] ha. Decyzja stała się ostateczna z dniem 22 lipca 2010 r.

W związku z powyższym Starosta [...] decyzją z dnia [...] listopada 2011 r. nr [...] ustalił na rzecz byłych właścicieli odszkodowanie za działkę ew. nr [...] w wysokości [...] zł oraz zobowiązał do jego wypłaty Zarząd Powiatu [...].

3. Odwołanie od w/w decyzji złożył Zarząd Powiatu [...].

4. Wojewoda [...] postanowieniem z dnia [...] lutego 2012 r. nr [...] stwierdził niedopuszczalność odwołania, a następnie postanowieniem z dnia [...] czerwca 2012 r. nr [...] uchylił powyższe postanowienie.

Postanowieniem z dnia [...] października 2012 r. nr [...] Wojewoda [...] ponownie stwierdził niedopuszczalność w/w odwołania i wskazał, że powiat, jako jednostka samorządu terytorialnego niewątpliwie posiada interes prawny w niniejszym postępowaniu, albowiem występuje jako podmiot zobowiązany do wypłaty odszkodowania za nieruchomość przejętą pod drogę powiatową. Powiat jako osoba prawna wyposażony jest jednak w organy, którymi, stosownie do art. 8 ust. 2 ustawy z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym (Dz. U. Nr 142, poz. 1592 ze zm.), powołanej dalej jako "usp", są rada powiatu oraz zarząd powiatu. Rada powiatu jest organem stanowiącym i kontrolnym, zaś zarząd jest organem wykonawczym powiatu, który wykonuje zadania powiatu przy pomocy starostwa powiatowego oraz jednostek organizacyjnych powiatu, w tym powiatowego urzędu pracy. Z kolei starosta jest kierownikiem starostwa powiatowego oraz zwierzchnikiem służbowym pracowników starostwa i kierowników jednostek organizacyjnych powiatu oraz zwierzchnikiem powiatowych służb, inspekcji i straży. Starosta wydaje decyzje w indywidualnych sprawach z zakresu administracji publicznej należących do właściwości powiatu, chyba że przepisy szczególne przewidują wydawanie decyzji przez zarząd powiatu. Z powyższego wynika, że zarówno zarząd powiatu, jak i starosta wykonują zadania przy pomocy pracowników starostwa powiatowego, wobec których przysługuje im uprawnienie do wydawania poleceń służbowych. Wolę powiatu jako jednostki samorządu terytorialnego wyraża zatem zarówno starosta wykonujący zadania z zakresu administracji publicznej, jak i zarząd powiatu, który odpowiada w szczególności za wykonywanie budżetu powiatu. Skoro zatem zarówno starosta, jak i zarząd powiatu wyrażają wolę powiatu jako jednostki samorządu terytorialnego, to zdaniem organu, zarząd powiatu nie dysponuje odrębną legitymacją do składania oświadczeń woli w ramach prowadzonych przez starostę postępowań administracyjnych, skoro reprezentuje ten sam podmiot. Powołując się na orzecznictwo sądowoadministracyjne organ wskazał, że w przypadku gdy organ jednostki samorządu terytorialnego wydaje rozstrzygnięcie w sprawie, w której jednostka ta posiada interes prawny, to wówczas ograniczeniu ulegają uprawnienia tej jednostki samorządu terytorialnego jako strony postępowania. Nie jest bowiem do przyjęcia sytuacja, gdy jedna ze stron postępowania rozstrzyga władczo o prawach i obowiązkach pozostałych stron w formie aktu administracyjnego.