Wyrok WSA w Warszawie z dnia 28 marca 2013 r., sygn. I SA/Wa 1788/12

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodnicząca Sędzia WSA Mirosław Gdesz Sędziowie: WSA Maria Tarnowska (spr.) WSA Przemysław Żmich Protokolant referent stażysta Kinga Kaczmarczyk po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 28 marca 2013 r. sprawy ze skargi E. K. i A. K. na decyzję Ministra Skarbu Państwa z dnia [...] lipca 2012 r. nr [...] w przedmiocie potwierdzenia prawa do rekompensaty oddala skargę.

Uzasadnienie

Minister Skarbu Państwa decyzją z dnia [...] lipca 2012 r. nr [...] utrzymał w mocy decyzję Wojewody [...] z dnia [...] maja 2012 r. nr [...] potwierdzającą A. K. i E. K. prawo do rekompensaty z tytułu pozostawienia przez A. S. i A. S. nieruchomości w miejscowości S. poza obecnymi granicami Rzeczypospolitej Polskiej.

Zaskarżona decyzja wydana została w oparciu o następujący stan faktyczny i prawny sprawy.

Wnioskami z dnia 8 czerwca 2005 r. A. K. i E. K. zwrócili się do Wojewody [...] o potwierdzenie prawa do rekompensaty za mienie nieruchome - [...] ha lasu - pozostawione przez A. S. i A. S. w miejscowości S. poza obecnymi granicami Rzeczypospolitej Polskiej. W toku postępowania pierwszoinstancyjnego, wnioskodawcy przedłożyli postanowienie Sądu Rejonowego [...]. Oprócz tego strony postępowania przekazały uwierzytelnione kopie swoich dowodów osobistych - świadczące o posiadaniu obywatelstwa polskiego oraz karty repatriacyjne A. S. i A. S. z dnia [...] listopada 1956 r., a także dowody dotyczące miejsc zamieszkania po przybyciu na obecne terytorium Polski i oświadczenia o stanie realizacji prawa do rekompensaty. Na dowód posiadania prawa własności mienia zabużańskiego, A. K. i E. K. złożyli do akt sprawy notarialny akt darowizny z dnia [...] lutego 1936 r., z którego wynika, że L. S. darował swoim bratanicom - A. S. i A. S. w częściach równych nieruchomość wiejską w miejscowości[...]. Ponadto ubiegający się o rekompensatę przedłożyli także tłumaczenie przysięgłe pisma Wydziału Geodezji w Druskiennikach Administracji Naczelnika Powiatu [...] z dnia [...] października 2003 r. W piśmie tym stwierdzono: "Zgodnie z posiadanymi dokumentami archiwalnymi, w testamencie notarialnym M. S. z dnia [...] lipca 1891 r., (...), M. S. podzielił cały swój majątek nieruchomy i ruchomy dla trzech synów w równych częściach. We wsi [...]. Po śmierci L. S. od 1936 roku ziemią władała jego żona - A. S.. Mieli oni siedmioro dzieci, którzy mieliby prawo do 1/7 części każdy. Wymienionym (...) osobom należałoby: [...]. Ponadto w dokumencie tym został także przywołany akt darowizny z dnia [...] lutego 1936 r., jednakże majątek zabużański w nim opisany został przedstawiony inaczej niż w oryginalnym akcie, ponieważ w dokumencie z 2003 r. stwierdzono, że L. S. swój nieruchomy majątek we wsi S. daruje swoim bratanicom A. S. i A. S. w równych częściach, tj. po [,,,] ha każdej. Decyzją z dnia [...] marca 2011 r. Wojewoda [...] potwierdził A. K. i E. K. prawo do rekompensaty za mienie nieruchome pozostawione na Kresach Wschodnich przez A. S. i A. S.