Wyrok WSA w Warszawie z dnia 18 marca 2013 r., sygn. VI SA/Wa 279/13

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Piotr Borowiecki Sędziowie Sędzia WSA Magdalena Maliszewska (spr.) Sędzia NSA Zdzisław Romanowski Protokolant st. sekr. sąd. Karolina Pilecka po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 18 marca 2013 r. sprawy ze skargi A. B. na decyzję Głównego Inspektora Transportu Drogowego z dnia [...] lipca 2010 r. nr [...] w przedmiocie kary pieniężnej oddala skargę

Uzasadnienie

Główny Inspektor Transportu Drogowego (nazywany dalej "GITD") decyzją z dnia [...] lipca 2010 r. nr [...] utrzymał w mocy decyzję [...] Wojewódzkiego Inspektora Transportu Drogowego z dnia [...] lipca 2009 r., nr [...] , nakładającą na A. B. (nazywanego dalej "skarżącym") karę pieniężną w kwocie 30.000 zł za stwierdzone uchybienia w czasie kontroli jego przedsiębiorstwa.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 24 lutego 2011 r. sygn. akt VI SA/Wa 1961/10 uchylił decyzję organu I i II instancji.

Przedstawiając stan sprawy Sąd I instancji podał, że w dniach od [...] sierpnia do [...] września 2007 r. przeprowadzona została kontrola w siedzibie przedsiębiorstwa prowadzonego przez skarżącego pod nazwą [...] A.B., obejmująca okres od dnia 1 lipca 2007 r. do dnia 31 lipca 2007 r. Wyniki kontroli ujęte zostały w protokole kontroli z dnia [...] września 2007 r.

W jej wyniku, [...] Wojewódzki Inspektor Transportu Drogowego decyzją z dnia [...] maja 2008 r. nr [...] nałożył na skarżącego karę pieniężną w wysokości 30 000 złotych, za:

1) wykonywanie transportu drogowego osób bez wymaganego zezwolenia;

2) skrócenie tygodniowego czasu odpoczynku przy wykonywaniu transportu drogowego;

3) przekroczenie maksymalnego czasu prowadzenia pojazdu bez przerwy przy wykonywaniu przewozu drogowego;

4) skrócenie dziennego czasu odpoczynku przy wykonywaniu przewozu drogowego;

5) przekroczenie maksymalnego dziennego okresu prowadzenia przy wykonywaniu transportu drogowego lub przewozu drogowego na potrzeby własne: