Wyrok WSA w Gorzowie Wlkp. z dnia 29 maja 2013 r., sygn. I SA/Go 208/13

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gorzowie Wielkopolskim w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Alina Rzepecka Sędziowie Sędzia WSA Anna Juszczyk - Wiśniewska Sędzia WSA Jacek Niedzielski (spr.) Protokolant Sekretarz sądowy Anna Pakuła po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 29 maja 2013 r. sprawy ze skargi N Sp. z o. o. na indywidualną interpretację Ministra Finansów - Dyrektora Izby Skarbowej z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych oddala skargę

Uzasadnienie

Skarżące N Spółka z o.o., wniosły skargę na interpretację indywidualną prawa podatkowego wydaną w dniu [...] sierpnia 2012 r., nr [...], przez Ministra Finansów - Dyrektora Izby Skarbowej.

Interpretacja udzielna została w zakresie następującego stanu faktycznego sprawy.

W dniu 28 maja 2012 r. skarżąca złożyła wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków związanych z:

-zakupem artykułów spożywczych w celu zapewnienia poczęstunku kontrahentom w czasie wizyt na terenie siedziby Spółki,

-zakupem drobnych artykułów spożywczych oraz zamówienia cateringu w przypadku organizowania nieodpłatnych szkoleń dotyczących działalności Spółki,

-organizacją odpłatnych szkoleń, w tym wydatki na poczęstunek, catering, kolację, nocleg (które są wliczone w cenę szkolenia),

-organizacją spotkań z kontrahentami w celach biznesowych poza biurem Spółki (zapłata za poczęstunek w restauracji).

Skarżąca wskazała, że jest producentem napędów do urządzeń mechanicznych, jak i elektronicznych, prowadzi działalność opodatkowaną i jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. W ramach prowadzonej działalności mają miejsca spotkania z kontrahentami w siedzibie Spółki. W takich sytuacjach skarżąca zakupuje drobny poczęstunek np. kawa, mleko, soki, woda, herbata, słodycze, owoce, którymi częstuje kontrahentów. Nie są to ekskluzywne produkty, a drobne, niedrogie artykuły, które nie świadczą o okazałości czy wytworności. Jest to zwyczajowy poczęstunek należący - w ocenie skarżącej - do powszechnie obowiązujących kanonów kultury.