Wyrok WSA w Warszawie z dnia 15 maja 2013 r., sygn. III SA/Wa 2462/12

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Sylwester Golec, Sędziowie sędzia WSA Jarosław Trelka (sprawozdawca), sędzia WSA Marta Waksmundzka-Karasińska, Protokolant referent stażysta Katarzyna Smaga, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 15 maja 2013 r. sprawy ze skargi R. K. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia [...] czerwca 2012 r. nr [...] w przedmiocie orzeczenia o solidarnej odpowiedzialności prezesa zarządu za zaległości podatkowe spółki w podatku dochodowym od osób prawnych za 2006 r. oddala skargę

Uzasadnienie

Naczelnik [...] Urzędu Skarbowego w W., po przeprowadzeniu postępowania podatkowego, decyzją z dnia [...] października 2011 r. orzekł o solidarnej odpowiedzialności R. K. (zwanego dalej "Skarżącym"), jako prezesa zarządu S. sp. z o.o. z siedzibą w W. (zwanej dalej "Spółką"), wraz ze spółką, za jej zaległości podatkowe w podatku dochodowym od osób prawnych za 2006 r. oraz odsetki za zwłokę od tej zaległości i koszty egzekucyjne.

W odwołaniu od powyższej decyzji Skarżący wniósł o jej uchylenie w całości i umorzenie postępowania w sprawie, ewentualnie o jej uchylenie i przekazanie sprawy do ponownego rozpatrzenia. Decyzji zarzucono naruszenie:

1) art. 116 Ordynacji podatkowej, poprzez niewłaściwe zastosowanie polegające na nieuzasadnionym przyjęciu, iż zachodzą przesłanki do orzeczenia o odpowiedzialności Skarżącego, w szczególności, gdy nie przeprowadzono postępowania egzekucyjnego w stosunku do wszystkich składników majątkowych wskazanych w toku postępowania oraz poprzez niedokonanie ustalenia momentu, od którego biegł dwutygodniowy okres na złożenie przez zarząd spółki wniosku o ogłoszenie upadłości;

2) art. 187 § 1 oraz art. 191 Ordynacji podatkowej w związku z art. 31 ustawy z dnia 28 września 1991 r. o kontroli skarbowej (Dz. U. z 2011 r. Nr 41, poz. 214, ze zm.), poprzez przekroczenie zasady swobodnej oceny dowodów, która przybrała cechy oceny dowolnej, w szczególności poprzez przyjęcie, iż majątek wskazany przez Skarżącego w toku postępowania nie pozwala na zaspokojenie zaległości podatkowych spółki w znacznej części,