Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 8 maja 2013 r., sygn. III SA/Wr 110/13

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Sędziowie Sędzia WSA Jerzy Strzebinczyk (sprawozdawca), Sędzia WSA Magdalena Jankowska-Szostak, Bogumiła Kalinowska, , Protokolant Halina Rosłan, po rozpoznaniu w Wydziale III na rozprawie w dniu 8 maja 2013 r. sprawy ze skargi Wojewody D. na uchwałę Rady Miejskiej J. G. z dnia [...] listopada 2012 r. Nr [...] w przedmiocie przyjęcia "Programu współpracy Miasta J. G. z organizacjami pozarządowymi i innymi podmiotami działalności pożytku publicznego na 2013 rok" I. stwierdza nieważność zaskarżonej uchwały; II. określa, że zaskarżona uchwała nie może być wykonana do dnia prawomocności wyroku.

Uzasadnienie

Wojewoda D. zaskarżył do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we W. uchwałę Nr [...] Rady Miejskiej J.G. z dnia [...] r., w sprawie przyjęcia "Programu współpracy Miasta J. G. z organizacjami pozarządowymi i innymi podmiotami prowadzącymi działalność pożytku publicznego na 2013 rok", wnosząc o stwierdzenie jej nieważności, jako podjętej z istotnym naruszeniem art. 5a ust. 4 pkt 8 ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie (jednolity tekst: Dz. U. z 2010 r., Nr 234, poz. 1536 ze zm.), powoływanej w dalszych wywodach jako "ustawa".

W uzasadnieniu tego - podstawowego - zarzutu organ nadzoru wywodził, że legislator określił w art. 5a ust. 4 przywołanej ustawy niezbędne minimum postanowień, jakie powinna zawierać uchwała ustanawiająca program współpracy, o którym mowa (dalej - "Program"). W kwestionowanym akcie nie zamieszczono tymczasem informacji dotyczącej wysokości środków planowanych na realizację programu. W rozdziale VII załącznika do uchwały zastrzeżono jedynie, że "wysokość środków planowanych na realizację poszczególnych zadań ujętych w Programie, określona zostanie w budżecie Miasta J.G. na 2013 rok." Skarżący organ stwierdził w związku z tym , iż Rada pominęła w istocie jeden z elementów Programu, a w konsekwencji - nie zrealizowała w pełni upoważnienia ustawowego, co stanowi istotne naruszenie art. 7 Konstytucji RP oraz § 119 pkt 1 w związku z § 141 załącznika do rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 czerwca 2002 r. w sprawie "Zasad techniki prawodawczej" (Dz. U. Nr 100, poz. 908; dalej - "Zasady techniki prawodawczej").