Wyrok WSA w Krakowie z dnia 28 czerwca 2013 r., sygn. II SA/Kr 351/11
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Aldona Gąsecka-Duda Sędziowie : Sędzia WSA Kazimierz Bandarzewski (spr.) Sędzia WSA Mirosław Bator Protokolant : Teresa Jamróz po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 14 czerwca 2013 r. sprawy ze skargi L. S., P. S., M. G., A. C., P. sp. j. B. & G. i V. K. na uchwałę Rady Miasta Krakowa z dnia 3 listopada 2010 r., Nr CXV/1555/10 w przedmiocie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego obszaru "Mogiła" I. stwierdza nieważność zaskarżonej uchwały; II. zasądza od Rady Miasta Krakowa na rzecz skarżącego M. G. kwotę 557 zł (pięćset pięćdziesiąt siedem złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania; III. zasądza od Rady Miasta Krakowa na rzecz strony skarżącej "A" sp. j. B. & G. kwotę 557 zł (pięćset pięćdziesiąt siedem złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania; IV. zasądza od Rady Miasta Krakowa na rzecz skarżących A. C. i V. K. kwotę 557 zł (pięćset pięćdziesiąt siedem złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania.
Uzasadnienie
Rada Miasta K. w dniu 3 listopada 2010 r. uchwałą Nr CXV/1555/10 przyjęła miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego obszaru [....] .
W dniu 28 stycznia 2011 r. M.G. , reprezentowany przez pełnomocnika radcę prawnego J.L. , wniósł do sądu administracyjnego skargę na uchwałę Rady Miasta K. z dnia 3 listopada 20110 r. Nr CXV/1555/10 w przedmiocie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego obszaru [....] , zwaną dalej w skrócie planem miejscowym.
Skargę poprzedzono bezskutecznym wezwaniem Rady Miasta K. do usunięcia naruszenia prawa przedmiotową uchwałą z dnia 30 listopada 2010 r. (data wpływu).
Zakwestionowanej uchwale zarzucono naruszenie:
1) art. 21 w związku z art. 64 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 r. (Dz. U. z 1997 r. Nr 78, poz. 483 z późn. zm.) i art. 140 K.c. w związku z art. 31 ust. 3 Konstytucji RP poprzez naruszenie prawa własności nieruchomości skarżącego uniemożliwiające mu korzystanie z niego, a przejawiające się w zbyt daleko posuniętym ograniczeniu jego uprawnienia nie wynikającego z obowiązujących przepisów prawa;
