Postanowienie WSA w Gdańsku z dnia 15 lipca 2013 r., sygn. I SA/Gd 550/13

Prawo pomocy

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Ewa Kwarcińska po rozpoznaniu w dniu 15 lipca 2013 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku M. N. o przyznanie prawa pomocy w sprawie ze skargi na decyzję Dyrektora Izby Celnej [...] z dnia [...] Nr [...] w przedmiocie podatku akcyzowego z tytułu nabycia wewnątrzwspólnotowego samochodu osobowego postanawia: odmówić skarżącemu przyznania prawa pomocy.

Uzasadnienie

I SA/Gd 550/13

UZASADNIENIE

W skardze wniesionej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku na decyzję Dyrektora Izby Celnej [...] z dnia [...], pełnomocnik M. N. zwrócił się o zwolnienie skarżącego od kosztów sądowych w całości. Braki formalne wniosku poprzez złożenie go na urzędowym formularzu PPF uzupełnione zostały w dniu 17 maja 2013 r.

W złożonym oświadczeniu o stanie rodzinnym, majątku i dochodach wnioskodawca podał, że pozostaje w związku małżeńskim, jednakże z żoną jest od 2010 r. w faktycznej separacji i nie prowadzi z nią wspólnego gospodarstwa domowego, zaś aktualnie toczy się postępowanie sądowe w przedmiocie orzeczenia separacji pomiędzy małżonkami. Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą, lecz nie przynosi mu ona dochodów tylko straty, nie posiada żadnych zasobów finansowych, nie jest właścicielem nieruchomości ani przedmiotów o wartości powyżej 3.000 euro. W rubryce nr 6 wniosku PPF wnioskodawca wskazał, że pozostaje we wspólnym gospodarstwie domowym z dwiema małoletnimi córkami, jednakże w rubryce nr 8 oświadczył, że nie pozostaje z nikim we wspólnym gospodarstwie domowym.

Postanowieniem z 19 czerwca 2013 r. referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku odmówił skarżącemu przyznania prawa pomocy. W uzasadnieniu wskazano, że skarżący, przedstawił swoją sytuację finansową w sposób wybiórczy poprzez wskazanie jedynie tych okoliczności, które przemawiałyby za uznaniem, że znajduje się on w trudnej sytuacji finansowej, która nie pozwala mu na pokrycie kosztów sądowych, przedstawił swoją sytuację finansową w sposób wybiórczy. Referendarz sądowy podniósł, że skarżący pomimo braku dochodów i zasobów pieniężnych prowadzi samodzielnie gospodarstwo domowe i ponosi wydatki związane ze swoim utrzymaniem (ok. 400 zł miesięcznie), jak również przekazuje środki pieniężne na rzecz małoletnich córek, które zamieszkują z matką (3.000 zł miesięcznie). Z tych względów uznano, że sytuacja majątkowa skarżącego pozostaje nadal niejasna i budzi uzasadnione wątpliwości.