Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 24 września 2013 r., sygn. I SA/Wr 736/13

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Marta Semiczek, Sędziowie: Sędzia WSA Anetta Chołuj (sprawozdawca), Sędzia WSA Katarzyna Radom, Protokolant: Lucyna Barańska, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 24 września 2013 r. sprawy ze skargi A Spółki. z o.o. z siedzibą we W. na decyzję Dyrektora Izby Celnej we W. z dnia [...] marca 2013 r. nr [...] w przedmiocie odmowy uchylenia decyzji dotyczącej podatku od gier za styczeń 2010 r. oddala skargę.

Uzasadnienie

Naczelnik Urzędu Celnego we W. decyzją nr [...] z dnia 5.07.2010r. odmówił A sp. z o.o. we W. (dalej: Strona/Podatnik/Skarżąca) stwierdzenia nadpłaty w podatku od gier z tytułu urządzania gier na automatach o niskich wygranych za styczeń 2010 r.

Od tej decyzji Podatnik złożył do Dyrektora Izby Celnej we W. odwołanie, w którym wniósł o jej uchylenie i przekazanie sprawy do ponownego rozpatrzenia organowi I instancji.

Decyzją nr [...] z dnia 4.10.2010r., Dyrektor Izby Celnej we W. nie uwzględnił odwołania i utrzymał w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Celnego we W. . Strona złożyła skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, który postanowieniem z dnia 20.10.2011 r. sygn. akt I SA/Wr 92/11 umorzył postepowanie. Decyzja ta stała się zatem decyzją ostateczną.

Wnioskiem z dnia 26.10.2012 r. (data wpływu do tut. Izby Celnej - 29.10.2012 r.) Spółka zwróciła się do Dyrektora Izby Celnej we W. o wznowienie postępowania w sprawie rozstrzygniętej decyzją ostateczną nr [...] z dnia 4.10.2010r. W uzasadnieniu Strona powołała się na wyrok Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 19 lipca 2012 r. w sprawach połączonych C-213/11, C-214/11 i C-217/11 (Fortuna i inni), który w jej ocenie ma wpływ na treść wydanej decyzji, a przez to stanowi, na mocy art. 240 § 1 pkt. 11 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2012 r. poz. 749) dalej O.p., podstawę do wznowienia w/w postępowania. Zdaniem Strony, powołując się na powyższy wyrok, należy przyjąć, że art. 139 ust. 1 ustawy z dnia 19 listopada 2009 r. o grach hazardowych (Dz. U. nr 201 poz.1540 z późn. zm) stanowi "przepis techniczny" w rozumieniu dyrektywy 98/34/WE, gdyż ustanawia on warunki determinujące sprzedaż produktu w sposób istotny.