Wyrok WSA w Lublinie z dnia 15 października 2013 r., sygn. III SA/Lu 421/13

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Jacek Czaja, Sędziowie Sędzia WSA Ewa Ibrom (sprawozdawca), Sędzia WSA Grzegorz Wałejko, Protokolant Stażysta Bartłomiej Maciak, po rozpoznaniu w Wydziale III na rozprawie w dniu 15 października 2013 r. sprawy ze skargi Z. M. na decyzję Głównego Inspektora Transportu Drogowego z dnia [...] kwietnia 2013 r. nr [...] w przedmiocie kary pieniężnej za naruszenie przepisów ustawy o transporcie drogowym I. uchyla zaskarżoną decyzję; II. zasądza od Głównego Inspektora Transportu Drogowego na rzecz Z. M. 2 940 zł (dwa tysiące dziewięćset czterdzieści złotych) z tytułu kosztów postępowania.

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...] kwietnia 2013 r., Nr [...] Główny Inspektor Transportu Drogowego utrzymał w mocy decyzję L. Wojewódzkiego Inspektora Transportu Drogowego z dnia [...] kwietnia 2012 r., Nr [...] nakładającą na Z. M. karę pieniężną w wysokości 13500 zł za naruszenie przepisów ustawy o transporcie drogowym.

Podstawę faktyczną powyższego rozstrzygnięcia stanowiły następujące ustalenia:

Na podstawie upoważnienia nr [...] z dnia [...] lipca 2007 r. inspektor transportu drogowego przeprowadził kontrolę przedsiębiorcy prowadzącego działalność gospodarczą pod nazwą Przewozy Osób Z. M. Przedmiotem kontroli były regulacje związane przestrzeganiem przepisów dotyczących czasu pracy kierowców, przestrzeganiem przepisów ustawy o transporcie drogowym oraz regulacji z zakresu wykonywania przewozów, przestrzeganie przepisów ruchu drogowego. Kontrolą objęto okres od 1 stycznia 2007 r. do 30 czerwca 2007 r. Ustalenia kontroli zostały zawarte w protokole z dnia [...] listopada 2007 r., nr [...].

Decyzją z dnia [...] kwietnia 2008 r., nr [...] L. Wojewódzki Inspektor Transportu Drogowego nałożył na Z. M. karę pieniężną w wysokości 30000 zł z tytułu naruszenia ustawy o transporcie drogowym.

Po rozpatrzeniu odwołania od powyższej decyzji, Główny Inspektor transportu Drogowego decyzją z dnia [...] stycznia 2009 r., nr [...] uchylił zaskarżoną decyzję w całości oraz przekazał sprawę do ponownego rozpoznania przez organ pierwszej instancji.