Wyrok WSA w Poznaniu z dnia 23 października 2013 r., sygn. III SA/Po 1000/13

Dnia 23 października 2013 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Maria Lorych-Olszanowska (spr.) Sędziowie WSA Mirella Ławniczak WSA Szymon Widłak Protokolant: st. sekr. sąd. Janusz Maciaszek po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 23 października 2013 roku przy udziale sprawy ze skargi S. F. na decyzję Dyrektora Izby Celnej w P. z dnia [...], nr [...] w przedmiocie określenia zobowiązania podatkowego w podatku akcyzowym za miesiąc grudzień 2004r. oddala skargę

Uzasadnienie

Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej w P. postanowieniem z dnia [...] wszczął z urzędu postępowanie kontrolne wobec S.F., w zakresie podatku akcyzowego i opłaty paliwowej za grudzień 2004 r.

W toku tego postępowania włączono do akt liczne dokumenty. Przeprowadzono również badane ksiąg podatkowych, sporządzając w dniu [...] protokół z tych czynności. Postanowieniem z dnia [...] włączono do akt dalsze dokumenty w postaci: protokołów z przesłuchania A. K. z dnia [...] i [...], protokół przesłuchania świadka M. L. z dnia [...], protokół przesłuchania w charakterze strony S. F. z dnia [...] ze spraw [...].

W dniu [...]. Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej w P., określił dla S. F. zobowiązanie podatkowe w podatku akcyzowym za grudzień 2004 r. w wysokości [...] zł.

Decyzję tę utrzymał w mocy Dyrektor Izby Celnej w P., zaskarżoną decyzją z dnia [...].

Z uzasadnienia decyzji organów obu instancji wynika, że zebrany w sprawie materiał dowodowy pozwolił na jednoznaczne ustalenie, że to nie firma [...] A. K. była dostawcą oleju napędowego dla S. F., mimo, że tak wynikało z faktury [...] z dnia [...] W rzeczywistości olej ten pochodził z innego nieudokumentowanego źródła. Za wiarygodne uznano wyjaśnienia A. K., że zarejestrowała firmę [...] za namową swojego krewnego A. R. i za obietnicę otrzymania wynagrodzenia. A. K. nie dysponowała informacjami na temat działalności tej firmy, którą faktycznie prowadził A.R. Działalność firmy [...] była działalnością fikcyjną i wystawiane przez tę firmę faktury były fakturami fikcyjnymi. Dopiero aresztowanie A.R. (niezwiązane z działalnością firmy [...]), spowodowało, że A. K. uzyskała wgląd w niektóre dokumenty firmy. Z poczynionych ustaleń wynikało też, że to A.R. organizował paliwo, transport oraz częściowo odbiorców.