Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 17 października 2013 r., sygn. I SA/Wr 977/13

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Zbigniew Łoboda, Sędziowie Sędzia WSA Marek Olejnik (sprawozdawca), Sędzia WSA Marta Semiczek, Protokolant Edyta Luniak, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 17 października 2013 r. sprawy ze skargi "A" s.c. J. J.K. J. z siedzibą w Ś. na decyzję Dyrektora Izby Celnej we W. z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie podatku akcyzowego za września 2010 r. I. uchyla zaskarżoną decyzję i poprzedzającą ją decyzję Naczelnika Urzędu Celnego w W.; II. orzeka, że akty wymienione w pkt I nie podlegają wykonaniu; III. zasądza od Dyrektora Izby Celnej we W. na rzecz strony skarżącej kwotę 100 (słownie: sto) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

Zaskarżoną decyzją Dyrektor Izby Celnej we W. utrzymał w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Celnego w W. z dnia [...] 2013 r., nr [...], określającą Przedsiębiorstwu "A"" J. J., K. J. spółce cywilnej w Ś. (dalej: spółka, strona, skarżąca) zobowiązanie w podatku akcyzowym za wrzesień 2010 r. w wysokości 501 zł. Sporne rozstrzygnięcie zostało wydane w oparciu o następujący stan faktyczny i prawny sprawy:

W wyniku przeprowadzonej kontroli podatkowej i postępowania podatkowego za okres od 1 stycznia do 31 grudnia 2010 r. Naczelnik Urzędu Skarbowego w W. ustalił, że w 2010 r. skarżąca spółka prowadziła działalność gospodarczą w zakresie

m.in. obrotu olejem opałowym. Dokonywała sprzedaży oleju opałowego osobom prawnym, fizycznym i jednostkom nie mającym osobowości prawnej prowadzącym działalność gospodarczą. Cała sprzedaż oleju opałowego dokumentowana była fakturami VAT oraz paragonami fiskalnymi, a także oświadczeniami o przeznaczeniu nabytego oleju na cele opałowe, jak również w ustawowym terminie spółka składała do Naczelnika Urzędu Skarbowego miesięczne zestawienia oświadczeń nabywców oleju opałowego. Organ podatkowy ustalił, że zasadniczo pobrane oświadczenia zawierały dane, o których mowa w art. 89 ust. 6 lub ust. 8 ustawy z dnia 6 grudnia 2008r. o podatku akcyzowym (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r., nr 108, poz. 626 ze zm.; dalej: u.p.a.), za wyjątkiem oświadczeń do paragonów z 14.09.2010 r. nr [...], z 16.09.2010 r. nr [...], z 12.10.2010 r. nr [...], 25.10.2010 r.nr [...], z 25.11.210 nr [...], które nie zawierały danych w zakresie NIP/REGON lub NIP/PESEL nabywcy. Ponadto zestawienia nabywców oświadczeń za wrzesień, październik, listopad i grudzień 2010 r. w poszczególnych pozycjach nie zawierają danych NIP, PESEL lub REGON składającego oświadczenie. W rezultacie organ podatkowy I instancji stwierdził, przedstawiając szczegółowe dane dotyczące weryfikacji oświadczeń i zestawień w ujęciu tabelarycznym (str. 3-6 decyzji), że ww. część oświadczeń pobieranych przez nabywców, a także zestawień była niekompletna i tym samym nie spełniała warunków określonych w art. 85 ust. 5-15 u.p.a., czego konsekwencją było opodatkowanie podatkiem akcyzowym stawką przewidzianą w art. 89 ust. 4 pkt 1 u.p.a. W odwołaniu strona zarzuciła naruszenie prawa materialnego przez błędną wykładnię art. 89 ust. 6 ust. 8 i ust. 15 u.p.a. Podniosła, że podstawą określenia zobowiązania były braki formalne w zestawieniu oświadczeń pomimo, że zestawienie jest dokumentem wtórnym do oświadczeń.