Wyrok WSA w Gliwicach z dnia 21 listopada 2013 r., sygn. II SA/Gl 868/13

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Bonifacy Bronkowski, Sędziowie Sędzia WSA Elżbieta Kaznowska, Sędzia WSA Włodzimierz Kubik (spr.), Protokolant st. sekretarz sądowy Anna Trzuskowska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 21 listopada 2013 r. sprawy ze skargi Z.M. na decyzję Wojewody [...] z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie wymeldowania oddala skargę.

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach wyrokiem z dnia 6 czerwca 2012 r. , sygn. akt II SA/Gl 970/11, uchylił decyzję Wojewody [...] z dnia [...] r., nr [...] oraz poprzedzającą ją decyzję Prezydenta Miasta Z. z dnia [...]r., nr [...]. Drugą z uchylonych decyzji organ I instancji, działając na wniosek D. i W. M., orzekł o wymeldowaniu Z. M. z pobytu stałego w lokalu na [...] w Z., a decyzję tę utrzymał w mocy Wojewoda [...]. W uzasadnieniu wyroku wydanego w wyniku rozpatrzenia skargi Z. M., odbywającego w trakcie postępowania karę pozbawienia wolności, WSA w Gliwicach stwierdził, że decyzje organów obu instancji wydane zostały z naruszeniem przepisów postępowania administracyjnego w stopniu mogącym mieć istotny wpływ na wynik sprawy. W szczególności Sąd ten uznał, że zostały one wydane z naruszeniem zasady prawdy obiektywnej, albowiem orzekające w sprawie organy nie podjęły wszelkich niezbędnych kroków w celu dokładnego wyjaśnienia jej stanu faktycznego. W ocenie Sądu zebrane w sprawie dowody nie wykazały w sposób jednoznaczny czy Z. M. dobrowolnie opuścił mieszkanie rodziców w budynku na [...] w Z. Organy obu instancji - zdaniem Sądu - nie ustaliły zwłaszcza, w jakich okolicznościach skarżący opuścił sporny lokal. Nie wyjaśniły też, w jakich okolicznościach doszło w dniu 7 grudnia 2009 r. do interwencji Policji w mieszkaniu na [...] w Z. i jakie były konsekwencje tej interwencji w zakresie ewentualnego dalszego pobytu skarżącego w tym mieszkaniu. W ocenie WSA niewystarczające były również ustalenia dokonane w trakcie oględzin przedmiotowego lokalu. W konsekwencji Sąd uznał, że wydane decyzje z uwagi na niewyjaśnienie wszystkich okoliczności faktycznych sprawy były co najmniej przedwczesne. We wskazaniach co do dalszego postępowania WSA za konieczne uznał ustalenie okoliczności, w jakich skarżący opuścił przedmiotowy lokal mieszkalny, ustalenie gdzie następnie zamieszkiwał oraz jak przebiegała interwencja Policji w mieszkaniu na [...], a zwłaszcza czy w jej wyniku skarżący powrócił do lokalu czy też nie. Ustaleń tych organy miały dokonać uzyskując dodatkowe wyjaśnienia od osób już przesłuchiwanych, a także powinny przesłuchać matkę skarżącego i wyjaśnić powody dlaczego nie wypowiadała się ona w trakcie postępowania. Ponadto Sąd zobowiązał organy do ustalenia szczegółów związanych z interwencją Policji mającą miejsce w grudniu 2010 r.