Wyrok WSA w Warszawie z dnia 12 listopada 2013 r., sygn. III SA/Wa 71/13

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Alojzy Skrodzki (sprawozdawca), Sędziowie Sędzia WSA Barbara Kołodziejczak-Osetek, Sędzia WSA Jolanta Sokołowska, Protokolant starszy referent Monika Olszewska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 29 października 2013 r. sprawy ze skargi W. T. i G. T. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia [...] listopada 2012 r. nr [...] w przedmiocie określenia zobowiązania podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2006 r. 1) uchyla zaskarżoną decyzję, 2) stwierdza, że uchylona decyzja nie może być wykonana w całości, 3) zasądza od Dyrektora Izby Skarbowej w W. solidarnie na rzecz W. T. i G. T. kwotę 11.310 zł (słownie: jedenaście tysięcy trzysta dziesięć złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

Zaskarżoną decyzją Dyrektor Izby Skarbowej w W. utrzymał w mocy decyzję Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej w W. z [...] lipca 2012 r. określającą Skarżącym G. i W. T. zobowiązanie w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2006 r. w kwocie 409.677 zł.

Z akt sprawy wynika, że Skarżący G. T. prowadził wówczas działalność gospodarczą pod firmą Przedsiębiorstwo Handlowo-Usługowe G. G. T. w zakresie zakupu i sprzedaży pojazdów samochodowych. Ponadto osiągał dochody z najmu. Jak ustalono Skarżący nabywał samochody osobowe w Szwajcarii. Sprzedawał je następnie po cenie niższej niż ta, którą faktycznie płacili nabywcy tych samochodów. Zaniżone były także ceny zakupu tych pojazdów, o czym świadczyły m. in. zeznania Skarżącego, który oświadczył, że przy sprowadzaniu pojazdów ze Szwajcarii przedstawiał organom celnym nierzetelne dokumenty zakupu, tj. przedstawiona na nich cena była niższa niż ta, za którą faktycznie nabył dany pojazd. Zeznał on również, iż w przypadku, gdy data rejestracji przez nabywcę danego samochodu mieściła się w terminie 10 dni od dnia zakupu, pojazd ten był sprawny technicznie i praktycznie nieuszkodzony. Podobnie rzecz się miała w sytuacji, gdy pojazd miał przegląd techniczny w terminie 10 dni od daty zakupu. Na tej podstawie organ I instancji stwierdził, że Skarżący zaniżył przychód ze sprzedaży samochodów. W celu ustalenia jego rzeczywistych rozmiarów organ ten przeprowadził dowód w postaci przesłuchania wszystkich nabywców samochodów, tj. osób, których dane zostały wskazane na fakturach sprzedaży. Jak ustalono część nabywców nie potwierdziła kwot ujętych na tych fakturach i wskazała inne kwoty, za jakie faktycznie nabyła pojazdy. Dalej ustalono, że wymienieni jako nabywcy pojazdów A. R. oraz D. B. w rzeczywistości nie zakupili od Skarżącego samochodów, a tylko użyczyli odpłatnie swoje dane osobowe. Poza tym część nabywców w osobach M. Z., J. P., M. P., S. i L. C., M. S. nie potrafiła określić nawet w przybliżeniu, jaką cenę zapłaciła za zakupiony samochód. W rezultacie jako prawidłowe kwoty przychodu z tytułu sprzedaży używanych samochodów osobowych przyjęto wartości wynikające z zeznań świadków - nabywców spornych pojazdów (52 świadków przesłuchanych przez organ kontroli skarbowej i 13 świadków przesłuchanych przez funkcjonariuszy Komendy Wojewódzkiej Policji w R.). W przypadku natomiast transakcji sprzedaży samochodów, które zarejestrowano w ciągu 10 dni od dnia zakupu oraz 2 samochodów, których nabywcy zeznali, iż ich faktycznie nie nabyli, podstawę opodatkowania określono na podstawie art. 23 § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.). Jako podstawę przyjęto wartość rynkową z dnia sprzedaży pojazdów, ustaloną na podstawie informacji przekazanych przez Urząd Skarbowy, tj. według cen określonych na podstawie informatora I., wydanego przez Stowarzyszenie Rzeczoznawców Samochodowych E.. Podobnie na podstawie art. 23 § 4 Ordynacji podatkowej organ I instancji ustalił przychód ze sprzedaży samochodu marki [...] rok produkcji 2003, przyjmując, iż Skarżący uzyskał z tytułu jego sprzedaży kwotę 136.000 zł. Informacja ta dotyczy 7 pojazdów, tj. [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...]. Ponadto w przypadku 2 samochodów, tj. [...] i [...], których sprzedaż nastąpiła na rzecz podmiotów prowadzących działalność gospodarczą w zakresie handlu samochodami, organ I instancji przyjął, iż kwota przychodu odpowiada wysokości kosztów poniesionych przez Skarżącego przy ich zakupie.