Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 21 listopada 2013 r., sygn. IV SA/Wr 268/13
Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Tomasz Świetlikowski (sprawozdawca) Sędziowie Sędzia WSA Barbara Ciołek Sędzia WSA Marcin Miemiec Protokolant Katarzyna Leśniowska po rozpoznaniu w Wydziale IV w dniu 7 listopada 2013 r. na rozprawie sprawy ze skargi K. J. na decyzję Komendanta Wojewódzkiego Policji we W. z dnia [...] marca 2013 r. nr [...] w przedmiocie odmowy ustalenia wysokości i wypłaty równoważnika pieniężnego za remont lokalu mieszkalnego za lata 2006-2010 i umorzenia postępowania w części dotyczącej naliczenia i wypłaty równoważnika pieniężnego za remont mieszkalnego za lata 2011-2012 oddala skargę.
Uzasadnienie
Przystępując do rozstrzygania, Sąd przyjął stan faktyczny i prawny sprawy jn.
Skarżoną decyzją z [...] marca 2013 r. (nr [...]), Komendant Wojewódzki Policji we Wrocławiu utrzymał w mocy decyzję Komendanta Powiatowego Policji w J. z [...] lutego 2013 r. (nr [...]), odmawiającą K. J. (dalej: strona, skarżący) ustalenia wysokości i wypłaty równoważnika pieniężnego za remont lokalu mieszkalnego za lata 2006-2011 i umarzającą postępowanie w części dotyczącej naliczenia i wypłaty równoważnika za remont lokalu za lata 2011-2012.
Z akt sprawy wynika, że skarżący - od 27 lutego 2004 r. - jest emerytem policyjnym i że na podstawie decyzji Komendanta Powiatowego Policji z dnia [...] lutego 2005 r. (nr [...]) przyznano mu prawo do równoważnika pieniężnego za remont zajmowanego lokalu mieszkalnego.
Decyzją Komendanta Powiatowego Policji z [...] listopada 2012 r. (nr [...]) cofnięto skarżącemu prawo do równoważnika za remont lokalu i uchylono decyzję przyznającą to świadczenie.
Według organu, obecnie brak jest podstaw prawnych do żądania przez skarżącego, będącego emerytem, wypłaty równoważnika. Organ wskazał, że sprawa dotycząca wypłaty skarżącemu równoważnika za lata 2011 i 2012 została ostatecznie rozstrzygnięta decyzjami z [...] kwietnia 2011 r. (nr [...]) i z [...] marca 2012 r. (nr [...]). Uznał, że postępowanie w tym zakresie jest bezprzedmiotowe.
