Wyrok WSA w Warszawie z dnia 6 grudnia 2013 r., sygn. V SA/Wa 1467/13

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA - Jarosław Stopczyński (spr.), Sędzia WSA - Krystyna Madalińska-Urbaniak, Sędzia WSA - Barbara Mleczko-Jabłońska, Protokolant - ref. staż. Justyna Gadzialska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 6 grudnia 2013 r. sprawy ze skargi W. I. na decyzję Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia ... kwietnia 2013 r., nr ... w przedmiocie odmowy wypłaty miesięcznego dofinansowania do wynagrodzeń pracowników niepełnosprawnych oddala skargę;

Uzasadnienie

Po rozpatrzeniu odwołania W. I. prowadzącego działalność gospodarczą pod nazwą [...] od decyzji Prezesa Zarządu Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych z dnia ... stycznia 2013 r. Minister Pracy i Polityki Społecznej decyzją z dnia ... kwietnia 2013 r. nr ... utrzymał w mocy zaskarżone rozstrzygnięcie.

W uzasadnieniu własnej decyzji organ odwoławczy podniósł m.in., że Prezes Zarządu PFRON odmówił stronie wypłaty miesięcznego dofinansowania do wynagrodzeń pracowników niepełnosprawnych za m-ce lipiec, wrzesień i październik 2012 r. stwierdzając, iż nie został spełniony 6% wskaźnik zatrudnienia osób niepełnosprawnych który zgodnie z art. 26a ust. 1a ustawy o rehabilitacji jest niezbędny do uzyskania dofinansowania.

Uznając trafność powyższego rozstrzygnięcia Minister Pracy i Polityki Społecznej zwrócił uwagę na to, że organ I instancji trafnie wskazał, iż analizując przekazane przez stronę do PFRON wnioski Wn-D za lipiec, wrzesień i październik 2012 r., należało uznać, iż strona nie spełniła 6% wskaźnika zatrudnienia osób niepełnosprawnych, który zgodnie z art. 26a ust. 1a ustawy o rehabilitacji niezbędny jest do uzyskania dofinansowania.

Zgodnie z tym przepisem dofinansowanie do wynagrodzeń pracowników niepełnosprawnych nie przysługuje pracodawcy zatrudniającemu co najmniej 25 pracowników w przeliczeniu na pełny wymiar czasu pracy i nieosiągającemu wskaźnika zatrudnienia osób niepełnosprawnych w wysokości co najmniej 6%. Sposób ustalania tego wskaźnika wynika z art. 2 pkt 6 tej ustawy. Wymaga on podzielenia przeciętnego miesięcznego stanu zatrudnienia osób niepełnosprawnych (w etapach) przez przeciętny miesięczny stan zatrudnienia ogółem (w etapach).