Wyrok WSA w Warszawie z dnia 9 grudnia 2013 r., sygn. VI SA/Wa 2202/12
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Zbigniew Rudnicki Sędziowie Sędzia WSA Andrzej Czarnecki Sędzia WSA Magdalena Maliszewska (spr.) Protokolant st. sekr. sąd. Jan Czarnacki po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 2 grudnia 2013 r. sprawy ze skargi T. S.A. z siedzibą w W. na decyzję Ministra Finansów z dnia [...] sierpnia 2012 r. nr [...] w przedmiocie cofnięcia zezwolenia na prowadzenie działalności w zakresie zakładów bukmacherskich oddala skargę
Uzasadnienie
Sygn. akt:
Uzasadnienie
Decyzją z dnia [...] sierpnia 2012 r. nr [...],[...] Minister Finansów utrzymał w mocy własną decyzję z dnia [...] marca 2011 r. nr [...], cofającą T.S.A. (dalej: skarżąca, spółka) zezwolenie na prowadzenie działalności w zakresie zakładów bukmacherskich z dnia [...] listopada 2006 r. nr [...] w związku z rażącym naruszeniem warunków określonych w zezwoleniu, zatwierdzonych regulaminach zakładów bukmacherskich "[...]" i zakładów bukmacherskich na wyścigi konne, oraz określonych przepisami prawa warunków wykonywania działalności, na którą udzielono zezwolenia.
Jak wynika z akt administracyjnych, Minister Finansów uprzednio - decyzją z dnia [...] czerwca 2012 r. utrzymał w mocy własną decyzję z dnia [...] października 2011 r. nr [...],cofającą spółce T.SA z siedzibą w [...] (dalej jako: skarżąca, spółka) zezwolenie z dnia [...] listopada 2006r. Nr [...] z późniejszymi zmianami, w części dotyczącej punktu przyjmowania zakładów wzajemnych wymienionego w pkt III ppkt 1 decyzji, tj. w [...], przy ul. [...], w związku z rażącym naruszeniem warunków określonych w zezwoleniu, zatwierdzonych regulaminach zakładów bukmacherskich oraz określonych przepisami prawa warunków wykonywania działalności, na którą udzielono zezwolenia.
Podstawą prawną decyzji były przepisy art. 233 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) w związku z art. 59 pkt 2 oraz art. 2 ust. 2 i art. 4 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 19 listopada 2009 r. o grach hazardowych (Dz. U. Nr 201, poz. 1540 z późn. zm.).
