Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 12 grudnia 2013 r., sygn. III SA/Wr 661/13

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Maciej Guziński (sprawozdawca) Sędziowie Sędzia NSA Anna Moskała Sędzia WSA Małgorzata Malinowska - Grakowicz Protokolant Monika Tarasiewicz po rozpoznaniu w Wydziale III na rozprawie w dniu 12 grudnia 2013 r. sprawy ze skargi A Sp. z o.o. w W. oraz E.G.- S. na decyzję Dyrektora Izby Celnej we W. z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie wymierzenia kary pieniężnej za urządzanie gier na automatach poza kasynem gry oddala skargę.

Uzasadnienie

Zaskarżoną decyzją Dyrektor Izby Celnej we W. - po rozpatrzeniu odwołania A sp. z o.o. z siedzibą w W. i E. G.-S. (dalej skarżący), od decyzji Naczelnika Urzędu Celnego w L. z dnia [...] r. (nr [...] nakładającej na stronę skarżącą karę pieniężną w wysokości [...] zł za urządzanie gier na automatach poza kasynem gry, na automacie o nazwie APEX HOT FRUITS MAGIC (nr [...]) - utrzymał w mocy pierwszoinstancyjne rozstrzygnięcie, powołując się na art. 233 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tekst jednolity Dz. U, z 2012 r., poz. 749 ze zm.).

W uzasadnieniu decyzji organ drugiej instancji odwołał się do zdarzenia z dnia [...] r., kiedy to funkcjonariusze Urzędu Celnego przeprowadzili w lokalu w L. kontrolę w zakresie przestrzegania przepisów ustawy o grach hazardowych. Kontrolujący - stwierdziwszy, że w lokalu funkcjonuje podłączone do sieci elektrycznej urządzenie o poddanej wyżej nazwie, umożliwiające urządzanie gier hazardowych - przeprowadzili eksperyment. Według instrukcji obsługi odpłatność za gry kształtowała się następująco: 1 minuta gry = 1 zł.

Bezspornym okazał się również fakt, że lokal, w którym urządzano gry na wspomnianym urządzeniu, nie jest kasynem gry w rozumieniu art. 4 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 19 listopada 2009 r. o grach hazardowych (Dz. U. z 2009r. Nr 201, poz. 1540 ze zm.).

W trakcie kompletowania materiałów dowodowych, przekazana organowi została umowa o wspólnym przedsięwzięciu zawarta w dniu [...] r. pomiędzy skarżącymi, prowadzącym lokal (Partnerem I) a spółka (Partnerem II). Przedmiotem umowy było ustalenie zasad prowadzenia wspólnego przedsięwzięcia oraz osiągania przez strony dochodów w zakresie poszerzenia oferty dla klientów Partnera I przy pomocy wspólnej eksploatacji urządzeń do gier rozrywkowych (zręcznościowych) Partnera II. W § 1 pkt 3 umowy zapisano, że Partner II za zgodą Partnera I zainstaluje w lokalu urządzenia do gier rozrywkowych wymienione w załączniku nr 1 do umowy, a strony będą je eksploatować na zasadach niniejszej umowy. Partner II okaże Partnerowi I kopie dokumentacji dotyczącej zainstalowanych urządzeń oraz zapewnia ich zgodność z normami jakości i przepisami prawa Polski i UE, a także będzie ponosił odpowiedzialność prawną związaną z funkcjonowaniem i eksploatacją urządzeń, włączając w to zapewnienie obsługi prawnej w niezbędnym zakresie. Ponadto w § 1 pkt 5 zaznaczono, że w celu uniknięcia wątpliwości wyłączny tytuł prawny do urządzeń do gier rozrywkowych przysługuje Partnerowi II i tylko przedstawiciele Partnera II będą zobowiązani do prowadzenia wszelkich ewentualnych spraw urzędowych, dotyczących urządzeń do gier rozrywkowych.