Wyrok WSA w Poznaniu z dnia 23 stycznia 2014 r., sygn. I SA/Po 557/13

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Waldemar Inerowicz Sędziowie Sędzia WSA Karol Pawlicki (spr.) Sędzia WSA Dominik Mączyński Protokolant: st. sekr. sąd. Ewa Szydłowska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 23 stycznia 2014r. sprawy ze skargi "A" sp. z o. o. [...] na decyzję Dyrektora Izby Celnej [...] z dnia [...]r., nr [...] w przedmiocie odmowy uchylenia, po wznowieniu postępowania, decyzji w sprawie dokonania zmiany zezwolenia na prowadzenie działalności w zakresie gier na automatach o niskich wygranych oddala skargę

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...] lutego 2013 r. Dyrektor Izby Celnej w Poznaniu, na podstawie art. 240 § 1 pkt 11, art. 245 § 1 pkt 3 lit. a, § 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r. Nr 749 ze zm. - dalej: "O.p.") po wznowieniu postępowania na wniosek Spółki z o.o. "[...]" z dnia [...] października 2012 r., odmówił uchylenia decyzji ostatecznej Dyrektora Izby Celnej w Poznaniu z dnia [...] maja 2010 r.

Przedstawiając dotychczasowy przebieg postępowania organ wyjaśnił, że decyzją z dnia [...] maja 2010 r. Dyrektor Izby Celnej w Poznaniu utrzymał w mocy swoją decyzję z dnia [...] lutego 2010 r., na podstawie której odmówiono dokonania zmiany zezwolenia Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia [...] grudnia 2008 r. nr [...] na prowadzenie działalności w zakresie gier na automatach o niskich wygranych na terenie województwa wielkopolskiego, w części dotyczącej punktu XI obejmującego wykaz punktów gier.

Powyższej decyzji z dnia [...] maja 2010r., doręczonej w dniu [...] maja 2010 r. strona nie zaskarżyła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, zatem ostateczna decyzja Dyrektora Izby Celnej w Poznaniu stała się prawomocna z dniem [...] czerwca 2010 r.

W dniu [...] października 2012 r. do Dyrektora Izby Celnej w Poznaniu wpłynął wniosek Spółki o wznowienie postępowania zakończonego ww. decyzją ostateczną, skierowany w związku z wyrokiem Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 19 lipca 2012 r. w sprawach połączonych C-123/11, C-214/11, C-217/11, który w ocenie strony ma istotny wpływ na treść decyzji ostatecznej.