Wyrok WSA w Gdańsku z dnia 6 lutego 2014 r., sygn. III SA/Gd 979/13

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Alina Dominiak (spr.), Sędziowie Sędzia NSA Anna Orłowska, Sędzia WSA Bartłomiej Adamczak, Protokolant Starszy Sekretarz Sądowy Kinga Czernis, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 6 lutego 2014 r. sprawy ze skargi T. P. na decyzję Dyrektora Izby Celnej [...] z dnia 25 września 2013 r. nr [...] w przedmiocie nałożenia kary pieniężnej za wykonywanie transportu drogowego z naruszeniem prawa oddala skargę.

Uzasadnienie

Decyzją z dnia 9 lipca 2013 r. Naczelnik Urzędu Celnego, na podstawie art. 4 pkt 3 lit. a), art. 5 ust. 1, art. 92a ust. 1 i 6, art. 93 ust. 1 i 2, art. 94 ust. 2 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym (t.j. Dz. U. z 2012r., poz. 1265), nałożył na T. P. vel P. karę pieniężną w kwocie 8 000 zł za wykonywanie w dniu 30 kwietnia 2013r. transportu drogowego bez wymaganej licencji.

Wskazane naruszenie zostało stwierdzone podczas kontroli pojazdu kierowanego przez M. Cz. w dniu 30 kwietnia 2013r. na drodze wojewódzkiej nr [...] w miejscowości B. i zostało udokumentowane protokołem kontroli nr [...]. Pojazdem wykonywany był przewóz drogowy, którego celem było przewiezienie zakupionego przez stronę i na jej rzecz towaru - oleju bazowego w ilości 3222 l z T. do W..

Organ ustalił, że kierowca pojazdu jest osobą bezrobotną. Zlecenie wykonania czynności przewozu otrzymał od strony telefonicznie w dniu 28 kwietnia 2013r. i traktował to jako spłatę długu wobec strony.

Organ wskazał, że przewóz wykonywany w dniu 30.04.2013r. był przewozem wykonywanym pomocniczo w stosunku do podstawowej działalności gospodarczej przedsiębiorcy (produkcja farb, lakierów), który spełniał warunki określone w przepisach art. 4 pkt 4 lit. b, c i d ustawy o transporcie drogowym. Pojazd samochodowy nie był jednak prowadzony przez przedsiębiorcę, ani też przez pracownika strony.