Wyrok WSA w Łodzi z dnia 7 lutego 2014 r., sygn. II SA/Łd 12/14

Dnia 7 lutego 2014 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi - Wydział II w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Renata Kubot-Szustowska (spr.) Sędziowie Sędzia NSA Anna Stępień Sędzia WSA Barbara Rymaszewska Protokolant sekretarz sądowy Magdalena Rząsa po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 24 stycznia 2014 roku sprawy ze skargi S. K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Ł. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie wymierzenia kary pieniężnej za nieterminowe przekazanie zbiorczego zestawienia danych o rodzajach i ilości odpadów 1. uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Marszałka Województwa [...] nr [...] z dnia [...]; 2. stwierdza, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu do dnia uprawomocnienia się wyroku. 3. zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Ł. na rzecz skarżącego S. K. kwotę 1617 (tysiąc sześćset siedemnaście) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania. LS

Uzasadnienie

Zaskarżoną decyzją z dnia [...] nr [...] Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Ł. utrzymało w mocy decyzję Marszałka Województwa [...] o wymierzeniu S. K. kary pieniężnej za nieterminowe przekazanie zbiorczego zestawienia danych o rodzajach i ilości odpadów.

Jak wynika z akt sprawy, decyzją z dnia [...], znak [...] Marszałek Województwa [...], w oparciu o art. 104 ustawy z dnia 14 czerwca 1964r. Kodeks postępowania administracyjnego (tekst jednolity Dz.U. nr 98 z 2000, poz. 1071 ze zm., powoływanej dalej jako k.p.a.), art. 37 ust. 1 i 3, art. 79c ust. 3 oraz art. 79d ust. 3, 4 i 5 ustawy z dnia 27 kwietnia 2001r. o odpadach (tekst jednolity Dz. U. nr 39 z 2007 r., poz. 251 ze zm.), a także art. 21 § 1 pkt 2, art. 47 § 1 oraz art. 53 § 1 i 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (tekst jednolity Dz. U. nr 8 z 2005r., poz. 60 ze zm.), wymierzył S. K., właścicielowi Prywatnego Gabinetu Stomatologicznego w W., karę pieniężną w wysokości 10 000 zł za nieterminowe przekazanie zbiorczego zestawienia danych o rodzajach i ilości odpadów, o sposobach gospodarowania nimi oraz o instalacjach i urządzeniach służących do odzysku i unieszkodliwiania odpadów za 2009 rok. W uzasadnieniu organ wskazał, że zgodnie z definicją, zawartą w art. 3 ust. 3 pkt 13 ustawy, przez posiadacza odpadów rozumie się każdego, kto faktycznie włada odpadami (wytwórcę odpadów, inną osobę fizyczną, osobę prawną lub jednostkę organizacyjną), z wyłączeniem prowadzącego działalność w zakresie transportu odpadów; domniemywa się, że władający powierzchnią ziemi jest posiadaczem odpadów znajdujących się na nieruchomości. Art. 36 ustawy o odpadach nakłada na posiadacza odpadów obowiązki związane z prowadzeniem ich ilościowej i jakościowej ewidencji, zgodnie z przyjętym katalogiem odpadów i listą odpadów niebezpiecznych. Obowiązek prowadzenia ewidencji, o której mowa powyżej, nie dotyczy wytwórców odpadów komunalnych, wytwórców odpadów w postaci pojazdów wycofanych z eksploatacji, jeżeli pojazdy te zostały przekazane do przedsiębiorcy prowadzącego stację demontażu lub przedsiębiorcy prowadzącego punkt zbierania pojazdów, osób fizycznych i jednostek organizacyjnych niebędących przedsiębiorcami, które wykorzystują odpady na własne potrzeby, wytwórców odpadów, dla których nie ma konieczności prowadzenia ewidencji zgodnie z Rozporządzeniem Ministra Środowiska z dnia 11 grudnia 2001 roku w sprawie rodzajów odpadów lub ich ilości, dla których nie ma obowiązku prowadzenia ewidencji odpadów oraz kategorii małych i średnich przedsiębiorstw, które mogą prowadzić uproszczoną ewidencję odpadów (Dz. U. nr 152 z 2001 r., poz. 1735). Organ dodał, że w myśl zapisów art. 37 ustawy o odpadach, posiadacz odpadów prowadzący ewidencję odpadów jest obowiązany sporządzić na odpowiednim formularzu "Zbiorcze zestawienie danych o rodzajach i ilości odpadów, o sposobach gospodarowania nimi oraz o instalacjach i urządzeniach służących do odzysku i unieszkodliwienia tych odpadów" i przekazać je marszałkowi województwa w terminie do końca pierwszego kwartału (dla sprawozdań za lata 2005 - 2009) oraz do 15 marca (od dnia 1 stycznia 2011 r.) za poprzedni rok kalendarzowy. W przypadku, gdy posiadacz odpadów nie wykonuje obowiązku albo wykonuje go nieterminowo lub niezgodnie ze stanem rzeczywistym, na mocy art. 79c ust. 3 ustawy o odpadach, podlega karze pieniężnej w wysokości 10 000 zł. Organ wyjaśnił, że otrzymał zbiorcze zestawienie w dniu 15 kwietnia 2010 r. Stwierdził, że obowiązek sporządzenia i przekazania zbiorczego zestawienia danych o odpadach za rok 2009 został wykonany nieterminowo, bowiem termin upłynął w dniu 31 marca 2010 r. Zaistniały zatem okoliczności, wskazane w art. 79c ust. 3 ustawy o odpadach, które zobowiązują marszałka województwa do wymierzenia stronie kary pieniężnej. Organ podkreślił, że wspomniane uregulowanie nie ma charakteru uznaniowego, lecz obligatoryjny. Podkreślił, że strona miała możliwość zrealizowania obowiązku za rok 2009 w okresie od 1 stycznia do 31 marca 2010 r. Organ w dniu 22 września 2010 r. otrzymał pismo wyjaśniające, że stronę jako osobę fizyczną z art. 36 ust. 3 ustawy o odpadach nie dotyczy obowiązek prowadzenia ewidencji odpadów i w związku z tym nie jest zobowiązana do sporządzania zbiorczego zestawienia. Strona podniosła też, że złożyła zestawienie w wyniku pomyłki. Ustosunkowując się do powyższego stanowiska, organ zaznaczył, że S. K. prowadzący Gabinet Stomatologiczny wytwarza odpady o kodzie 180103 tzn. odpady niebezpieczne. Wytwarzane odpady nie figurują w Rozporządzeniu Ministra Środowiska z dnia 11 grudnia 2001 r. w sprawie rodzajów odpadów lub ich ilości, dla których nie ma obowiązku prowadzenia ewidencji odpadów. W związku z powyższym podmiot jest zobowiązany do składania zbiorczych zestawień danych o rodzajach i ilości odpadów od 2002 r., co też czyni, dlatego złożenie sprawozdania za rok 2009 r. nie było pomyłką, lecz spełnieniem ciążącego na stronie obowiązku. Skoro zatem strona uchybiła art. 79c ust. 3 i 79d ust. 3, to organ był zobligowany do wydania decyzji nakładającej opisaną sankcję. Jednoznaczność stwierdzonych faktów dawała z kolei organowi możliwość odstąpienia od gromadzenia dodatkowych dowodów.