Wyrok WSA w Krakowie z dnia 11 marca 2014 r., sygn. III SA/Kr 1117/13

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Hanna Knysiak-Molczyk (spr.) Sędziowie WSA Janusz Bociąga WSA Barbara Pasternak Protokolant Renata Nowak po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 11 marca 2014 r. sprawy ze skargi W. K. i S. K. na decyzję Wojewody z dnia 25 lipca 2013r. nr [...] w przedmiocie odmowy wymeldowania skargę oddala

Uzasadnienie

wyroku z dnia 11 marca 2014 r.

Decyzją z dnia [...] 2013 r. znak sprawy [...] Prezydent Miasta na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. o ewidencji ludności i dowodach osobistych (tekst jedn. Dz. U. z 2006 r., Nr 139, poz. 993 ze zm.) oraz art. 104 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - kodeks postępowania administracyjnego (tekst jedn. Dz.U. z 2013 r., poz. 267) po przeprowadzeniu postępowania administracyjnego na wniosek W. K. i S. K. orzekł o odmowie wymeldowania uczestniczki R. J. z pobytu stałego z lokalu mieszkalnego nr 1 przy ul. T w K.

W uzasadnieniu organ pierwszej instancji podniósł, że w dniu 17 stycznia 2013 r. zostało wszczęte na wniosek W. K. i S. K. postępowanie administracyjne w sprawie o wymeldowanie R. J. z pobytu stałego z lokalu przy ul. T 1 w K, w związku z twierdzeniem wnioskodawców, że uczestniczka nie zamieszkuje w tym lokalu, posiada jedynie w nim swoje rzeczy osobiste.

W wyniku przeprowadzonego postępowania wyjaśniającego organ ustalił, że uczestniczka nie wyprowadziła się w sposób trwały i dobrowolny z miejsca stałego zameldowania. Przesłuchani w czasie rozprawy w dniu 15 marca 2013 r. świadkowie, mieszkańcy ul. T, zeznali, że widują R. J. na terenie budynku przy ul. T w K. Świadek E. D. zeznała, że widuje uczestniczkę średnio 2 razy w tygodniu, a ostatnio widziała ją na około 2 tygodnie przez terminem rozprawy. Świadek J. B., sąsiadka uczestniczki, zeznała, że R. J. zamieszkuje lokal nr 1 w budynku przy ul. T w K od około 30 lat. Świadek wie o tym, bo uczestniczka do niej przychodzi i ciągle coś pożycza. Uczestniczka nocuje w lokalu, świadek w tym lokalu nie była, jednak przez okno widać, że w lokalu są meble i rzeczy. Uczestniczka R. J. również potwierdziła, że zamieszkuje lokal, nocuje w nim i są w nim jej cenne rzeczy, w tym meble. W lokalu nie ma prądu, wody i gazu, więc czynności codzienne wykonuje poza lokalem, korzystając z uprzejmości sąsiadów i znajomych. Skarżący wnieśli o przeprowadzenie dowodu z zapisu monitoringu na okoliczność, że uczestniczka nie nocowała w lokalu w nocy z 14 na 15 marca 2013 r. Organ pierwszej instancji pominął powyższy dowód, gdyż w jego ocenie okoliczność, że uczestniczka nie nocowała w lokalu nie świadczy o tym, że opuściła miejsce stałego zameldowania w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o ewidencji ludności i dowodach osobistych. Żaden przepis nie stanowi bowiem, w jaki sposób i z jaką częstotliwością osoba zameldowana w lokalu ma z niego korzystać. Świadek M. G., były właściciel nieruchomości położonej w K przy ul. T zeznał, że w czasie, gdy był właścicielem nieruchomości uczestniczka dysponowała lokalami nr 1 i 2, zdaniem świadka w lokalu nr 1 przebywała sporadycznie, pozorując zamieszkiwanie.