Wyrok WSA w Warszawie z dnia 18 marca 2014 r., sygn. II SA/Wa 1844/13

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Andrzej Góraj Sędziowie WSA Anna Mierzejewska Jacek Fronczyk (spr.) Protokolant starszy sekretarz sądowy Sylwia Rosińska-Czaykowska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 18 marca 2014 r. sprawy ze skargi M.S. na decyzję Ministra Sprawiedliwości z dnia [...] lipca 2013 r. nr [...] w przedmiocie odmowy przyjęcia na aplikację ogólną 1. uchyla zaskarżoną decyzję oraz utrzymaną nią w mocy decyzję Dyrektora [...] z dnia [...] czerwca 2013 r. nr [...]; 2. stwierdza, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu w całości.

Uzasadnienie

Dyrektor Krajowej Szkoły Sądownictwa i Prokuratury w K. decyzją z dnia [...] czerwca 2013 r. nr [...], działając na podstawie art. 23 ust. 4 ustawy z dnia 23 stycznia 2009 r. o Krajowej Szkole Sądownictwa i Prokuratury (t. j.: Dz. U. z 2012 r., poz. 1230 ze zm.), odmówił M. S. przyjęcia na aplikację ogólną.

W motywach decyzji organ podał, że Minister Sprawiedliwości zarządzeniem z dnia 5 maja 2011 r. nr 126/11/DK zarządził nabór na aplikację ogólną w 2011 r. i jednocześnie wyznaczył na nią limit 200 miejsc. Nabór na aplikację ogólną odbył się w drodze konkursu, składającego się z dwóch etapów: testu sprawdzającego wiedzę z poszczególnych dziedzin prawa, pracy pisemnej sprawdzającej umiejętność stosowania argumentacji prawniczej, zasad wykładni oraz kwalifikowania stanów faktycznych.

W pierwszym etapie konkursu M. S. z uzyskał [...] punkty, natomiast z drugiego etapu konkursu otrzymał [...] punktu. Strona za rozwiązanie kazusów z prawa prywatnego, prawa publicznego i prawa karnego otrzymała od członka komisji W. G., kolejno, [...] punktów, a od członka komisji B. H. - punktów [...]. Strona została umieszczona na [...] miejscu na liście kwalifikacyjnej. Na tej podstawie Dyrektor Krajowej Szkoły Sądownictwa i Prokuratury w dniu [...] grudnia 2011 r. wydał decyzję nr [...] o odmowie przyjęcia na aplikację ogólną. Od decyzji tej M. S. wniósł odwołanie. Minister Sprawiedliwości, rozpatrując odwołanie, decyzją z dnia [...] lutego 2012 r. nr [...] utrzymał w mocy decyzję Dyrektora Krajowej Szkoły Sądownictwa i Prokuratury. Następnie, strona wniosła skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, który wyrokiem z dnia 31 maja 2012 r. o sygn. akt II SA/Wa 592/12 skargę oddalił. Na skutek złożonej przez M. S. skargi kasacyjnej Naczelny Sąd Administracyjny wyrokiem z dnia 5 lutego 2013 r. o sygn. akt I OSK 2396/12 uchylił powyższy wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie oraz obie decyzje administracyjne. W uzasadnieniu wyroku Naczelny Sąd Administracyjny wskazał, że przepisy art. 15 ust. 2 pkt 8 i 11 ustawy z dnia 23 stycznia 2009 r. o Krajowej Szkole Sądownictwa i Prokuratury uprawniają, a nawet zobowiązują Dyrektora Krajowej Szkoły do zbadania prawidłowości ustalenia wyników konkursu. Ustawowe zagwarantowanie kandydatowi na aplikację prawa do wniesienia odwołania od decyzji Dyrektora Krajowej Szkoły do Ministra Sprawiedliwości, a następnie skargi do sądu administracyjnego, powinno umożliwiać kwestionowanie przyznanej punktacji. Zdaniem Naczelnego Sądu Administracyjnego, opracowane przez zespół konkursowy "kryteria oceny pracy pisemnej" oraz sporządzane przez oceniających pisemne uzasadnienia ocen mają przede wszystkim umożliwić Dyrektorowi Krajowej Szkoły oraz Ministrowi Sprawiedliwości prawidłowe ustalenie stanu faktycznego w celu określenia miejsca kandydata na liście i wydania decyzji w przedmiocie przyjęcia na aplikację. Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził nadto, że Minister Sprawiedliwości w toku rozpoznawania odwołania jest uprawniony do kontroli oceny pracy kandydata dokonanej przez członka komisji w zakresie przyjętych kryteriów oceny. Przyjęcie odmiennego stanowiska stanowiłoby o fikcji rozpoznania odwołania. Naczelny Sąd Administracyjny podkreślił również, że Minister Sprawiedliwości nie jest właściwy do zmiany ustalonej oceny, jednak złożenie przez członków komisji wyjaśnień w przedmiocie zarzutów podniesionych w odwołaniu daje podstawy do rozpoznania odwołania.