Wyrok WSA w Poznaniu z dnia 23 kwietnia 2014 r., sygn. IV SA/Po 1205/13

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Izabela Bąk-Marciniak (spr.) Sędziowie WSA Ewa Kręcichwost-Durchowska WSA Anna Jarosz Protokolant st.sekr.sąd. Krystyna Pietrowska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 23 kwietnia 2014 r. sprawy ze skargi D. Ż. na decyzję Okręgowej Komisji Lekarskiej MSW z dnia [...] października 2013 r. nr [...] w przedmiocie orzeczenia o niezdolności do pełnienia służby w Państwowej Straży Pożarnej. 1. uchyla zaskarżone orzeczenie oraz orzeczenie Wojewódzkiej Komisji Lekarskiej Ministerstwa Spraw Wewnętrznych w Z.G. z dnia [...] czerwca 2013 r. nr [...], 2. stwierdza, że zaskarżone orzeczenie nie może być wykonane

Uzasadnienie

Wojewódzka Komisja Lekarska Ministerstwa Spraw Wewnętrznych w Z.G. orzeczeniem z dnia [...] czerwca 2013 r. Nr [...]stwierdziła całkowitą niezdolność D. Ż. do służby w Państwowej Straży Pożarnej, nadto uznała go za inwalidę i zaliczyła do trzeciej grupy inwalidów i orzekła, że inwalidztwo istnieje od 26.06.2013r. i nie pozostaje w związku ze służbą. Ponadto wskazano, że inwalidztwo jest czasowe, a termin kontrolnego badania wyznaczono na czerwiec 2016r. Stwierdzenie to nastąpiło w związku z rozpoznaniem "hipokinetycznego zespołu pozapiramidowego - § 64 p.3 kat.D". W orzeczeniu wskazano, że stwierdzone schorzenie nie ogranicza w sposób istotny zdolności do pracy poza resortem MSW.

Odwołanie od powyższego orzeczenia złożył D. Ż., domagając się jego zmiany poprzez orzeczenie zdolności do służby w kategorii A. W uzasadnieniu wskazał, iż nie stwierdzono u niego "trwałych następstw chorób lub urazów ośrodkowego układu nerwowego, z zaburzeniami mózgowo-rdzeniowymi, upośledzające sprawność ustroju". Pozostaje to w sprzeczności z częścią B orzeczenia, gdyż Wojewódzka Komisja Lekarska w punkcie 7 ustaliła, iż inwalidztwo jest czasowe a nie trwałe, co stanowi jeden z obligatoryjnych wyznaczników zastosowanego w orzeczeniu § 64 p.3 rozporządzenia. Następstwem jego schorzenia są co najwyżej objawy szczątkowe po przebytej chorobie układu nerwowego bez wyraźniejszych zaburzeń mózgowo-rdzeniowych, które ze względu na umiejscowienie nie upośledzają sprawności ustroju i nie stanowią o jego niezdolności do służby.