Wyrok WSA w Warszawie z dnia 30 maja 2014 r., sygn. I SA/Wa 1751/13

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Tomasz Szmydt Sędziowie: Sędzia WSA Włodzimierz Kowalczyk (spr.) Sędzia WSA Elżbieta Sobielarska Protokolant starszy referent Tomasz Noske po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 30 maja 2014 r. sprawy ze skargi Powiatu [...] na decyzję Ministra Gospodarki z dnia [...] nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nieważności zarządzenia oddala skargę

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...] znak [...] Minister Gospodarki, na podstawie art. 138 § 1 pkt 1, w związku z art. 127 § 3 Kodeksu postępowania administracyjnego /Dz. U. z 2000 r. Nr 98, poz. 1071 z późn. zm./ - k.p.a., po rozpatrzeniu wniosku z dnia [...] Starosty [...] - utrzymał w mocy decyzję własną z dnia [...] znak [...].

Decyzją tą stwierdzono nieważność zarządzenia Prezesa Centralnego Urzędu Drobnej Wytwórczości z dnia [...] kwietnia 1951 r. w sprawie ustanowienia przymusowego zarządu państwowego nad przedsiębiorstwem pn. C. [...] ul. [...]. Wskazano, że na podstawie dokumentów zgromadzonych w sprawie ustalono, iż w okresie bezpośrednio poprzedzającym ustanowienie przymusowego zarządu państwowego, ww. przedsiębiorstwo stanowiło własność M. M. natomiast jej wspólnikiem cichym był J.J. W chwili obecnej natomiast interes prawny do występowania w niniejszym postępowaniu na prawach strony posiadają: J. M., J. W., R. W., W. M., Z. M., A. W., a z tytułu następstwa prawnego po "cichym wspólniku" J.J.: A. S. i E. J.

Organ orzekający uznał, iż w odniesieniu do ww. przedsiębiorstwa nie istniały, określone dekretem Naczelnika Państwa z dnia 16 grudnia 1918 r. w przedmiocie przymusowego zarządu państwowego, przesłanki uzasadniające ustanowienie nad nim przymusowego zarządu państwowego. Przedmiotowe przedsiębiorstwo było bowiem niewielką cegielnią parową i tartakiem, zaś charakter oraz stan zamaszynowienia wskazywały, iż nie mogło ono stanowić strategicznego znaczenia dla Państwa, a zatem utrzymanie go w ruchu nie miało bezpośredniego związku z interesem Państwa. Przedmiotowy zakład był niewielkich rozmiarów, o lokalnym charakterze /miał na wyposażeniu m.in. dwa traki pionowe, jedna prasę do wyrobu cegieł, trzy pompy wodne, a na jego stanie znajdowało się 50 sztuk drzewa tartego/. Omawiany zakład nie mógł więc mieć bezpośredniego związku z interesem Państwa. Ponadto był on czynny i niezagrożony bezruchem. W tym stanie rzeczy Minister Gospodarki uznał, iż ww. zarządzenie Ministra Przemysłu Drobnego i Rzemiosła z dnia [...] kwietnia 1951 r., w sprawie ustanowienia przymusowego zarządu państwowego nad przedsiębiorstwem pn. C. [...], ul. [...] zostało wydane z rażącym naruszeniem prawa. Organ uznał, że ww. zarządzenie taka miało w założeniu charakter odwracalny, nie skutkując zmianami prawnorzeczowymi.