Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 17 lipca 2014 r., sygn. I SA/Wr 189/14

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA - Daria Gawlak - Nowakowska, Sędziowie: Sędzia WSA - Dagmara Dominik - Ogińska (sprawozdawca), Sędzia WSA - Maria Tkacz - Rutkowska, Protokolant: starszy sekretarz sądowy Ewelina Bedyńska, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 17 lipca 2014 r. przy udziale - sprawy ze skargi A Z. P. spółki jawnej w W. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej we W. z dnia 20 listopada 2013r. Nr [...] w przedmiocie: odmowy umorzenia zaległości w podatku od towarów i usług za IV kwartał 2012r. oraz za I kwartał 2013r. oddala skargę.

Uzasadnienie

1. Postępowanie podatkowe przed organami podatkowymi.

1.1. Przedmiotem skargi jest decyzja Dyrektora Izby Skarbowej we W. (dalej: organ podatkowy drugiej instancji) z dnia 20 listopada 2013r. Nr [...] utrzymująca w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Skarbowego w W. z dnia 13 sierpnia 2013r. Nr [...] w przedmiocie odmowy A. Z.P. spółka jawna (dalej: spółka/ skarżąca) umorzenia zaległości podatkowych w podatku od towarów i usług (dalej: VAT) za IV kwartał 2012r. w wysokości 5.304,80 zł wraz z odsetkami za zwłokę w kwocie 190 zł oraz za I kwartał 2013r. w wysokości 10.250 zł wraz z odsetkami za zwłokę w kwocie 64 zł.

1.2. Z uzasadnienia zaskarżonej decyzji wynika, że w dniu 15 maja 2013r. do organu podatkowego pierwszej instancji wpłynął wniosek spółki o umorzenie zaległości podatkowych w całości lub w części wraz z odsetkami za zwłokę, ewentualne odroczenie terminu płatności zaległych podatków do 15 lipca 2013r. lub rozłożenie ich płatności na raty. Spółka w piśmie z dnia 21 czerwca 2013r. doprecyzowała złożony wniosek wskazując, że dotyczył on umorzenia wskazanych wyżej zaległości podatkowych wraz z odsetkami za zwłokę. Organ podatkowy pierwszej instancji po przeprowadzeniu postępowania podatkowego wydał wskazaną na wstępie decyzję wskazując, że po stronie spółki nie zachodzą okoliczności pozwalające uznać ją za przedsiębiorcę zagrożonego/niewypłacalnego w myśl pktów 9 - 11 Komunikatu Komisji dotyczącego wytycznych wspólnotowych dotyczących pomocy państwa w celu ratowania i restrukturyzacji zagrożonych przedsiębiorstw (2004/C 244/02) (Dz. Urz. UE z dnia 1 października 2004r. Nr C 244, s. 2 i nast. ze zm.; dalej: wytyczne wspólnotowe) wobec tego przyjął wnioskowaną pomoc za dopuszczalną na zasadach de minimis na podstawie art. 67b § 1 pkt 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2012r. poz. 749 ze zm.; dalej: O.p.). Organ podatkowy pierwszej instancji nie znalazł jednak podstaw do uwzględnienia wniosku albowiem oceniając zgromadzony materiał dowodowy oraz przedstawione przez spółkę argumenty stwierdził, że w przedmiotowej sprawie nie zaistniały przesłanki ważnego interesu podatnika oraz interesu publicznego przewidziane w art. 67a § 1 pkt 3 O.p.