Wyrok WSA w Krakowie z dnia 22 sierpnia 2014 r., sygn. II SA/Kr 490/14

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia NSA Andrzej Irla Sędziowie: NSA Joanna Tuszyńska WSA Aldona Gąsecka-Duda (spr.) Protokolant: Maciej Żelazny po rozpoznaniu w dniu 22 sierpnia 2014 r. na rozprawie sprawy ze skarg E. L. i K. N. na uchwałę Sejmiku Województwa Małopolskiego z dnia 25 listopada 2013 r. nr XLIV/703/13 w sprawie określenia rodzajów paliw dopuszczonych do stosowania na obszarze Gminy Miejskiej Kraków I. stwierdza nieważność zaskarżonej uchwały; II. zasądza od Sejmiku Województwa Małopolskiego na rzecz skarżącej K. N. kwotę 557 zł (pięćset pięćdziesiąt siedem złotych), a na rzecz skarżącej E. L. kwotę 300 zł (trzysta złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie

Pismem z 6 marca 2014 r., złożonym za pośrednictwem organu, E. L. wniosła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie skargę na uchwałę nr XLIV/703/13 Sejmiku Województwa Małopolskiego z dnia 25 listopada 2013 r. w sprawie określenia rodzajów paliw dopuszczonych do stosowania na obszarze Gminy Miejskiej Kraków, domagając się stwierdzenia nieważności tej uchwały w całości oraz zasądzenia kosztów postępowania prawem przepisanych.

Skarżąca zarzucała, że powyższa uchwała została wydana z naruszeniem:

- art. 2 Konstytucji RP, tj. zasady państwa prawnego opartego na idei sprawiedliwości, w tym również sprawiedliwości społecznej i idei równości wszystkich

obywateli, zasady dostatecznej określoności oraz reguły tzw. "przyzwoitej legislacji";

- art. 32 ust. 1 Konstytucji RP poprzez faworyzowanie bez uzasadnionej przyczyny i w oderwaniu od zasad sprawiedliwości podmiotów znajdujących się w lepszej sytuacji faktycznej,

- § 145 ust. 2 załącznika do rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 czerwca 2002 r. w sprawie "Zasad techniki prawodawczej" poprzez niejednoznaczne i nieprecyzyjne ustalenie w § 1 i 3 uchwały okoliczności nią objętych;

- § 146 ust. 1 pkt 2 załącznika do rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 czerwca 2002 r. w sprawie "Zasad techniki prawodawczej" poprzez niesformułowanie definicji określeń "stosowanie w celu ogrzewania lokali lub budynków i przygotowywania ciepłej wody użytkowej" oraz "sposobu ogrzewania i przygotowywania ciepłej wody użytkowej", chociaż określenia te są nieostre, a pożądane jest ograniczenie ich nieostrości;