Wyrok WSA w Olsztynie z dnia 23 października 2014 r., sygn. I SA/Ol 629/14

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Wojciech Czajkowski (sprawozdawca), Sędziowie sędzia WSA Wiesława Pierechod, sędzia WSA Renata Kantecka, Protokolant specjalista Paweł Guziur, po rozpoznaniu w Olsztynie na rozprawie w dniu 23 października 2014r. sprawy ze skargi M. N. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej z dnia "[...]" nr "[...]" w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2009 r. oddala skargę

Uzasadnienie

Decyzją z dnia "[...]" Naczelnik Urzędu Skarbowego określił M.N. zobowiązanie podatkowe w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2009 r. w kwocie 46.418 zł oraz odsetki za zwłokę od zaniżonych wpłat zaliczek na ten podatek w łącznej wysokości 1.737 zł.

Podstawę wydania decyzji stanowiły ustalenia postępowania kontrolnego i podatkowego, na podstawie których organy stwierdziły, że w 2009 r. M.N. prowadził niezgłoszoną do opodatkowania działalność w zakresie handlu działkami gruntu. Dokonał bowiem wraz z małżonką I.N., zbycia prawa własności 9 nabytych wcześniej nieruchomości. Uznając, że transakcje te zostały przeprowadzone w ramach działalności gospodarczej zdefiniowanej w art. 5a pkt 6 lit. a) ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (j.t. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.), dalej jako "u.p.d.o.f.", organ I instancji stwierdził, że osiągnięty z tego tytułu przychód netto wyniósł 208.745,91 zł, natomiast koszty jego uzyskania - 14.501,37 zł. Tym samym, podatnik zaniżył wykazane w zeznaniu podatkowym PIT - 36L za 2009 r. zobowiązanie podatkowe o kwotę 36.999zł.

W odwołaniu od decyzji organu I instancji podatnik podniósł zarzut naruszenia art. 120, art. 122, art. 187 § 1, art. 191, art. 210 § 1 pkt 6 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.) oraz art. 5a pkt 6 u.p.d.o.f.. Ocenił, że wskazanie w uzasadnieniu rozstrzygnięcia okoliczności świadczących o wykonywaniu sprzedaży nieruchomości w ramach działalności gospodarczej, takich jak częstotliwość i wielokrotność transakcji, czy osiąganie znacznych dochodów, było nieuprawnione wobec nieprzedstawienia dowodów, z których wynikałoby, iż były one następstwem działania planowanego i zorganizowanego. Zdaniem strony, decyzja zawierała niezasadne uogólnienia dotyczące oceny stanu faktycznego w zakresie zamieszczania ofert sprzedaży gruntu. Podobnych uogólnień organ dopuścił się wskazując na wnioski podatnika o ustalenie warunków zabudowy, w sytuacji gdy takie działanie podjęto tylko dwukrotnie. Strona wskazała m.in., że działki w S. stanowiły część nieruchomości rolnej o powierzchni ponad 3 ha zakupionej w 2002 r. dla celów prowadzenia gospodarstwa rolnego.