Wyrok WSA w Warszawie z dnia 23 października 2014 r., sygn. VIII SA/Wa 447/14

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Iwona Szymanowicz-Nowak, Sędziowie Sędzia WSA Cezary Kosterna (sprawozdawca), Sędzia WSA Justyna Mazur, Protokolant Referent stażysta Magdalena Krawczyk, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 16 października 2014 r. sprawy ze skargi K. Z. na decyzję Dyrektora Izby Celnej w W. z dnia [...] lutego 2014 r. nr [...] w przedmiocie określenia zobowiązania w podatku akcyzowym oddala skargę.

Uzasadnienie

1.1. Przedmiotem skargi Pani K. Z. (dalej; "skarżąca" lub "strona") jest decyzja Dyrektora Izby Celnej w W. (dalej: "organ odwoławczy" lub "DIC")

z [...] lutego 2014 r. nr [...] utrzymująca w mocy po rozpoznaniu odwołania decyzje Naczelnika Urzędu Celnego w R. (dalej: "organ I instancji" lub "NUC") z dnia [...] lutego 2013 r. określająca zobowiązanie podatkowe w podatku akcyzowym za marzec 2012 r. w wysokości [...] zł.

1.2. Naczelnik Urzędu Celnego w R. przeprowadził [...] marca 2012 r. kontrolę

w przedsiębiorstwie skarżącej PPUH "S," prowadzącym obrót paliwami ciekłymi. Po przeprowadzeniu badania laboratoryjnego próbki pobranej ze zbiornika zawierającego [...] litrów oleju napędowego stwierdzono, że paliwo nie spełnia wymagań rozporządzenia Ministra Gospodarki z dnia 9 grudnia 2008 r. w sprawie wymagań jakościowych dla paliw ciekłych (Dz. U. Nr 221 poz. 1441) ze względu na zawyżoną zawartość siarki. W badanej próbce stwierdzono obecność znacznika Solvent Yellow 124 i barwnika Solvent Red 19. badanie przeprowadzono w akredytowanym laboratorium Celnego Izby Celnej w B. Ustalono w toku kontroli, że dostawcą oleju napędowego dla skarżącej była firma T. J. K..

Wobec powyższych ustaleń kontroli wszczęto postępowanie podatkowe.

W toku postępowania podatkowego ustalono, że skarżąca posiadała faktury od dostawcy oraz orzeczenia laboratorium i atesty co do jakości dostarczanego przez T. oleju napędowego. Z tych orzeczeń i atestów wynikało, że dostarczany skarżącej olej napędowy miał zawartość siarki od 3,4 mg/kg do 8,6 mg/kg, podczas gdy zawartość siarki w zakwestionowanym paliwie wynosiła 23,6 mg/kg. Ponadto zakwestionowane paliwo zawierało barwnik i znacznik charakterystyczne dla oleju opałowego. Organ I instancji zauważył też, że paliwo dostarczane skarżącej przez dostawcę przy każdej dostawie było wlewane do obu jej zbiorników, podczas gdy zakwestionowano paliwo tylko w jednym z nich. Wykluczało to zatem sytuację, by to dostawca skarżącej dostarczał paliwo inne, niż określone w dostarczanych przez niego fakturach i atestach. Ustalenia te oparto na przeprowadzonych dowodach z dokumentów, jak też na podstawie zeznań świadków - dostawcy i kierowcy dostarczającego paliwo skarżącej. W toku postępowania skarżąca kwestionowała sposób pobrania próbek, to jest brak przebadania próbek na miejscu ich pobrania na obecność barwnika i znacznika oraz pobranie do badania zbyt małej próbki. Podnosiła też, że w ogóle nie obracała olejem opałowym.