Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 14 października 2014 r., sygn. III SA/Wr 545/14
Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Marcin Miemiec (sprawozdawca) Sędziowie Sędzia WSA Maciej Guziński Sędzia WSA Jerzy Strzebinczyk Protokolant specjalista Ewa Bogulak po rozpoznaniu w Wydziale III na rozprawie w dniu 14 października 2014 r. sprawy ze skargi "A" Spółki z o.o. w J. na decyzję Dyrektora Izby Celnej we W. z dnia [...] czerwca 2014 r. nr [...] w przedmiocie odmowy przedłużenia zezwolenia na urządzanie i prowadzenie gier na automatach o niskich wygranych oddala skargę.
Uzasadnienie
"A" Sp. z o.o. w J. (dalej spółka, skarżąca) decyzją Dyrektora Izby Skarbowej we W. z dnia [...] marca 2009 r. nr [...] otrzymała na okres 6 lat zezwolenie na urządzanie i prowadzenie działalności w zakresie gier na automatach o niskich wygranych w [...] punktach gier na terenie województwa d. Wnioskiem z dnia [...] kwietnia 2014 r. spółka zwróciła się do Dyrektora Izby Celnej we W. o przedłużenie tego zezwolenia na kolejne 6 lat.
Powołując się na art. 138 ust. 1 ustawy z dnia 19 lutego 2009 r. o grach hazardowych (Dz.U. Nr 201, poz. 1540 ze zm., dalej także u.g.h.) decyzją z dnia [...] maja 2014 r. nr [...] Dyrektor Izby Celnej we W. odmówił przedłużenia zezwolenia z dnia [...] marca 2009 r. Po rozpatrzeniu odwołania Dyrektor Izby Celnej we W. decyzją z dnia [...] czerwca 2014 r. nr [...] utrzymał w mocy zaskarżoną decyzję z dnia [...] maja 2014 r.
Na decyzję z dnia [...] czerwca 2014 r. spółka wniosła skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, gdzie podtrzymała zarzuty zawarte w odwołaniu oraz zarzuciła niezasadne zastosowanie przepisu z art. 138 ust. 1 u.g.h., zakazującego przedłużania zezwoleń na urządzanie gier na automatach o niskich wygranych. Według spółki przepis ten stanowi regulację techniczną w rozumieniu dyrektywy nr 98/34/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 2 czerwca 1998 r. ustanawiającej procedurę udzielania informacji w dziedzinie norm i przepisów technicznych oraz zasad dotyczących usług społeczeństwa informacyjnego (Dz.U.UE.L.98.204.37 ze zm.). W związku z brakiem notyfikacji tej ustawy Komisji Europejskiej, przepis art. 138 ust. 1 u.g.h. nie może być bowiem stosowany. Zdaniem skarżącej organy celne były natomiast obowiązane rozważyć zastosowanie w sprawie art. 135 ust. 1 tej ustawy.
