Wyrok WSA w Lublinie z dnia 26 listopada 2014 r., sygn. I SA/Lu 450/14

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Halina Chitrosz-Roicka, Sędziowie WSA Wiesława Achrymowicz, NSA Anna Kwiatek (sprawozdawca), Protokolant Starszy asystent sędziego Karolina Orłowska, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 26 listopada 2014r. sprawy ze skargi K. N. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej z dnia [...] nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2007r. - oddala skargę.

Uzasadnienie

Zaskarżoną decyzją Dyrektor Izby Skarbowej po rozpatrzeniu odwołania K.N. utrzymał w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Skarbowego z dnia [...] określającą zobowiązanie podatkowe w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2007 r. w kwocie [...] zł.

Skarżący w 2007r. uzyskiwał dochody na terenie Rzeczypospolitej Polskiej oraz Danii. W złożonym zeznaniu podatkowym za 2007 r. wykazał dochód w łącznej kwocie [...] zł w tym [...] zł zadeklarował jako dochód uzyskany na terytorium Danii. Do zeznania podatkowego dołączył również wniosek o umorzenie zaległości podatkowej w trybie ustawy z dnia 25 lipca 2008 r. o szczególnych rozwiązaniach dla podatników uzyskujących niektóre przychody poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

W wyniku podjętych działań organ ustalił, że podatnik w 2007 r. przepracował w Danii jedynie 3 dni, a tym samym nieprawidłowo zadeklarował dochód uzyskany na terytorium tego państwa, który w rzeczywistości wyniósł [...] zł, zaś dochód uzyskany na terytorium Polski [...] zł.

W tej sytuacji organ dokonał obliczenia wartości należnego podatku dochodowego od osób fizycznych za 2007r. w wysokości [...] zł.

W odwołaniu podatnik wniósł o uchylenie powyższej decyzji w całości i umorzenie postępowania wskazując, że organ wadliwie zawęził okres wykonywania przez niego pracy na terytorium Danii (w oparciu o który określił przychód tam uzyskany) wyłącznie do dni, w których odbywały się zebrania w sprawach rachunkowości i walnego zgromadzenia spółki A. Charakter świadczonej na rzecz spółki pracy nie wymagał stałego przebywania w Danii. Za bezpodstawne uznał również ustalenia odnośnie braku istnienia na terytorium Danii stałej placówki (zakładu) spółki, opierając się w głównej mierze na stanowisku duńskich władz podatkowych. Jak zaś stanowi art. 5 Konwencji między Rzecząpospolitą Polską a Królestwem Danii w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku z dnia 6 grudnia 2001 r. (Dz.U.2003 r., nr 43. poz. 368 ze zm. - dalej: "Konwencja"), określenie zakład obejmuje w szczególności biuro. W komentarzu do Modelowej Konwencji OECD zaakceptowano istnienie placówki nawet, gdy nie istnieją żadne pomieszczenia, ani nawet trwałe urządzenia. Za placówkę może być uznana sama przestrzeń będąca w dyspozycji podatnika. Podatnik miał natomiast na terytorium Danii biuro i sam angażował się w prowadzoną stamtąd działalność, zatem posiadał na terytorium tego państwa zakład.