Wyrok WSA w Warszawie z dnia 19 listopada 2014 r., sygn. V SA/Wa 2146/14

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA - Piotr Piszczek, Sędzia WSA - Beata Krajewska, Sędzia WSA - Dorota Mydłowska (spr.), Protokolant specjalista - Justyna Macewicz, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 19 listopada 2014 r. sprawy ze skargi H. F. prowadzącego działalność gospodarczą pod nazwą P. na postanowienie Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia [...] lipca 2012 r. nr [...] w przedmiocie odmowy wydania zaświadczenia o pomocy de minimis oddala skargę

Uzasadnienie

H. F. prowadzący działalność gospodarczą pod nazwą PPHU "D." w R., złożył w dniu 3 stycznia 2012 r. wniosek do PFRON o wydanie zaświadczenia o pomocy de minimis. Wniosek strony zawierał m. in. dokumentację potwierdzającą dokonanie wydatków tj. fakturę VAT oraz dowód potwierdzający wykonanie przelewu. Wydatek został sfinansowany ze środków ZFRON i dotyczył zakupu samochodu osobowego marki Opel (...). Powyższy wydatek został zakwalifikowany przez stronę jako koszt poniesiony na realizację programu rehabilitacji na podstawie § 2 ust.1 pkt 12 lit. f rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 19 grudnia 2007 r. w sprawie zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych.

Postanowieniem z (...)maja 2012r. Zastępca Prezesa Zarządu PFRON poinformował wnioskodawcę o odmowie wydania zaświadczenia o pomocy de minimis na wydatek poniesiony w dniu 12 grudnia 2011 r. w kwocie 90 000,00 zł tj. 19 887,31 euro. W ocenie organu nie ma podstaw do obciążania rachunku zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych wnioskowaną przez stronę kwotą 90 000,00 zł, gdyż indywidualne programy rehabilitacji osób niepełnosprawnych nie mogą służyć zabezpieczeniu bieżących i przyszłych przychodów oraz poprawie sytuacji firmy borykającej się z kryzysem. Ponadto Zastępca Prezesa Zarządu stwierdził, iż wątpliwości budzi fakt eliminowania ograniczeń zawodowych pracownika poprzez zakup samochodu, gdyż z przeciwwskazań wynika, że pracownik nie może długotrwale przebywać w pozycji wymuszonej. Trudno bowiem przyjąć, że nawet korzystanie z nowoczesnego samochodu spowoduje, że pozycja ta nie będzie wymuszona i ustaną problemy, jakie dla pracownika może powodować jazda samochodem.