Wyrok WSA w Lublinie z dnia 9 grudnia 2014 r., sygn. II SA/Lu 52/14
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodnicząca Sędzia WSA Joanna Cylc-Malec, Sędziowie Sędzia WSA Jacek Czaja, Sędzia NSA Witold Falczyński (sprawozdawca), Protokolant Referent Bartłomiej Maciak, po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 9 grudnia 2014 r. sprawy ze skargi T. W. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] r., nr [...] w przedmiocie świadczenia z pomocy społecznej oddala skargę.
Uzasadnienie
Decyzją z dnia [...] września 2013 r., nr [...] Kierownik Ośrodka Pomocy Społecznej w N. - działając z upoważnienia Wójta Gminy N. - po rozpatrzeniu wniosków T. W. z dnia [...] września 2013 r. oraz z dnia [...] września 2013 r., odmówił przyznania wnioskodawczyni:
1. usług opiekuńczych na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 11 i art. 50 ustawy o pomocy społecznej,
2. świadczenia na zakup środków pomocniczych, lekarstw,
3. świadczenia na zakup żywności w ramach programu rządowego,
4. świadczenia na zakup opału
- z uwagi na brak jej współdziałania z pracownikami Ośrodka Pomocy Społecznej, polegający na uniemożliwieniu przeprowadzenia aktualizacji wywiadu środowiskowego.
W uzasadnieniu decyzji organ I instancji wskazał, że stosownie do art. 4 ustawy o pomocy społecznej osoby i rodziny korzystające z pomocy społecznej są zobowiązane do współdziałania w rozwiązywaniu ich trudnej sytuacji życiowej. Przepis ten oznacza, że pomoc społeczna spełnia jedynie subsydiarną funkcję, wymagając współdziałania adresata i beneficjenta pomocy. Przez współdziałanie należy natomiast rozumieć gotowość podjęcia współpracy z pracownikiem socjalnym oraz skorzystanie z uzasadnionych i rozsądnych jego propozycji, pomagających przezwyciężyć trudne sytuacje życiowe. Egzekucja od beneficjenta pomocy obowiązku współdziałania jest istotna z tego powodu, że pomoc ta nie może ograniczać się jedynie do prostego rozdawnictwa świadczeń, a bierna lub roszczeniowa postawa podmiotu ubiegającego się o pomoc może spowodować odmowę przyznania świadczenia w oparciu o art. 11 ust.2 powyższej ustawy.
