Wyrok WSA w Olsztynie z dnia 9 grudnia 2014 r., sygn. II SA/Ol 1052/14
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Bogusław Jażdżyk Sędziowie Sędzia WSA Beata Jezielska Sędzia WSA Ewa Osipuk (spr.) Protokolant specjalista Jakub Borowski po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 9 grudnia 2014r. sprawy ze skargi Zakładu Budżetowego Gospodarki Komunalnej i Mieszkaniowej Gminy A na decyzję Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego z dnia "[...]", Nr "[...]" w przedmiocie doprowadzenia jakości wody do obowiązujących wymagań oddala skargę.
Uzasadnienie
Decyzją z dnia 11 czerwca 2014 r., Państwowy Powiatowy Inspektor Sanitarny
w B., nakazał Zakładowi Budżetowemu Gospodarki Komunalnej i Mieszkaniowej Gminy B., doprowadzić jakość wody w wodociągu M. do obowiązujących wymagań w terminie do 31 sierpnia 2014 r. Jednocześnie organ stwierdził warunkową przydatność wody do spożycia przez ludzi w wodociągu M. w terminie do 31 sierpnia 2014 r. Nakazał też, do czasu wykonania obowiązku z pkt. 1, utrzymywać na poziomie pozwalającym na warunkowe dopuszczenie wody do spożycia wartości parametru dla jonu amonowego w wysokości 1,5 mg/l.
W uzasadnieniu, organ pierwszej instancji podał, że w wyniku przeprowadzonej
w dniu 12 maja 2014 r. kontroli jakości wody w wodociągu M. stwierdzono, że woda pobrana w punktach monitoringowych "[...]", w zakresie zbadanych parametrów nie odpowiada warunkom, określonym w przepisach rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 29 marca 2007 r. w sprawie jakości wody przeznaczonej do spożycia przez ludzi (Dz.U. Nr 61, poz. 417 z późn. zm.), powoływanego dalej jako "rozporządzenie", ze względu na przekroczoną zawartość jonu amonowego (1,23 mg/I i 1,25 mg/l). Po przeanalizowaniu wyników z lat ubiegłych (w 2011 r. wyniki: <0,05 mg/I i 0,06 mg/I; w 2012 r. wyniki: <0,05 mg/I; 0,39 mg/I i 0,44 mg/I), PPIS w B. stwierdził, że podwyższona zawartość jonu amonowego nie mogła świadczyć o jego naturalnym pochodzeniu, co sugerowała strona w toku postępowania. Organ zauważył, że zgodnie z załącznikiem nr 3 do rozporządzenia, dopuszczalny zakres wartości jonu amonowego wynosi 0,50 mg/I. Zaznaczył, że według wytycznych WHO dotyczących jakości wody do picia, amoniak w wodzie do picia nie ma bezpośredniego znaczenia dla zdrowia ludzkiego, w związku z czym nie zaproponowano zalecanej dopuszczalnej wartości opartej na przesłankach zdrowotnych, jednakże może zmniejszyć skuteczność dezynfekcji wody przez tworzenie chloramin, przyczynić się do powstawania szkodliwych azotynów w sieci wodociągowej, powodować nieskuteczne usuwanie manganu, zmniejszać zawartość tlenu w sieci wodociągowej (tworzenie warunków beztlenowych), a także wywołać zmiany smaku i zapachu wody. Z tego punktu widzenia, wskazany jest monitoring i obserwacja stężenia jonu amonowego w wodzie przeznaczonej do spożycia przez ludzi. Mając na uwadze powyższe oraz brak konkretnych dowodów co do źródła pochodzenia podwyższonej wartości jonu amonowego w wodociągu Maszewy, brak dokumentacji dotyczącej planowanej likwidacji SUW w M. i stopień zagrożenia dla konsumentów, wynikający ze spożycia wody zawierającej podwyższoną zawartość tego jonu, PPIS stwierdził warunkową przydatność wody do spożycia przez ludzi i wyraził zgodę na dostarczenie mieszkańcom wody o podwyższonej zawartości jonu amonowego do 1,5 mg/I w terminie 31 sierpnia 2014 r. Zobowiązał ponadto ZBGKiM do bieżącego informowania organu i odbiorców o podejmowanych działaniach zaradczych i warunkach przydatności wody do spożycia oraz o czynnościach, jakie użytkownicy mogą podjąć w celu poprawy jakości wody.
