Wyrok WSA w Poznaniu z dnia 5 grudnia 2014 r., sygn. I SA/Po 773/14

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Dominik Mączyński Sędziowie Sędzia NSA Włodzimierz Zygmont Sędzia WSA Waldemar Inerowicz(spr.) Protokolant: st.sekr.sąd. Izabela Kaczmarczyk po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 05 grudnia 2014 r. sprawy ze skargi [...] Sp. z o.o. na decyzję Dyrektora Izby Celnej w [...] z dnia [...] Nr [...] w przedmiocie odmowy przedłużenia zezwolenia na prowadzenie działalności w zakresie gier na automatach o niskich wygranych oddala skargę

Uzasadnienie

"X." Sp. z o. o. z siedzibą we [...] wnioskiem z dnia [...] kwietnia 2012 r. wystąpiła do Dyrektora Izby Celnej w [...] o przedłużenie na okres kolejnych sześciu lat zezwolenia Dyrektora Izby Skarbowej w [...] z dnia [...] października 2006 r., nr [...], na prowadzenie działalności w zakresie gier na automatach o niskich wygranych na terenie województwa [...].

Dyrektor Izby Celnej w [...] decyzją z dnia [...] stycznia 2013 r., nr [...], odmówił Spółce wnioskowanego przedłużenia zezwolenia.

W uzasadnieniu rozstrzygnięcia organ wskazał, że zgodnie z regulacjami ustawy z dnia 19 listopada 2009 r. o grach hazardowych (Dz. U. Nr 201, poz. 1540 ze zm. - w skrócie: "u.g.h."), zezwolenia na urządzanie i prowadzenie gier udzielone przed dniem wejścia w życie ustawy (tj. przed dniem 1 stycznia 2010 r.) zachowują ważność do czasu ich wygaśnięcia (art. 117). Natomiast w myśl art. 129 ust. 1 tej ustawy działalność w zakresie gier na automatach o niskich wygranych na podstawie zezwoleń udzielonych przed dniem wejścia w życie ustawy, jest prowadzona do czasu wygaśnięcia łych zezwoleń według przepisów dotychczasowych (o ile ustawa nie stanowi inaczej), czyli według przepisów ustawy o grach i zakładach wzajemnych. Z kolei art. 138 ust. 1 u.g.h. stanowi jednoznacznie, że zezwolenia, o których mowa w art. 129 ust. 1 nie mogą być przedłużane. Ponadto organ zwrócił uwagę na wyrok TSUE z dnia 19 lipca 2012 r. w sprawach połączonych C-213/11, C-214/11 oraz C-217/11 i stwierdził, że przepis art. 138 ust. 1 u.g.h. nie wpływa w sposób istotny na sprzedaż, charakter, użytkowanie automatów do gier o niskich wygranych. Z powyższego organ celny wywiódł, że skoro art. 138 ust. 1 u.g.h. nie jest przepisem technicznym w rozumieniu Dyrektywy 98/34/WE z dnia 22 czerwca 1998 r. ustanawiającej procedurę udzielania informacji w dziedzinie norm i przepisów technicznych oraz zasad dotyczących usług społeczeństwa informacyjnego (Dz. U. UE.K.98.204.37 ze zm. - w skrócie: "Dyrektywa 98/34/WE"), i nie został za taki uznany również przez TSUE, to nie ma przeszkód do tego, by go stosować.