Wyrok WSA w Poznaniu z dnia 18 grudnia 2014 r., sygn. I SA/Po 823/14

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Włodzimierz Zygmont Sędziowie Sędzia WSA Katarzyna Nikodem (spr.) Sędzia WSA Dominik Mączyński Protokolant: ref. staż. Karolina Samolczyk po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 18 grudnia 2014 r. sprawy ze skargi [...] w upadłości układowej z [...] na decyzję Dyrektora Izby Celnej z dnia [...] r. [...] w przedmiocie odmowy dokonania zmiany zezwolenia na prowadzenie działalności w zakresie gier na automatach o niskich wygranych. oddala skargę.

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...] stycznia 2010 r. nr [...] Dyrektor Izby Celnej w[...], w oparciu m.in. o przepis art. 135 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 19 listopada 2009 r. o grach hazardowych (t.j. Dz. U. z 2009 r. Nr 201, poz. 1540 ze zm. - dalej: "u.g.h."), odmówił A sp. z o.o. z siedzibą w [...] zmiany zezwolenia Dyrektora Izby Skarbowej w[...] nr [...] z dnia [...] marca 2009r. na prowadzenie działalności w zakresie gier na automatach o niskich wygranych, polegającej na zastąpieniu dotychczasowych punktów gier na automatach o niskich wygranych, objętych zezwoleniem, nowymi lokalizacjami wskazanymi we wniosku.

Od powyższej decyzji Spółka złożyła odwołanie, po którego rozpatrzeniu, Dyrektor Izby Celnej w[...] - działając jako organ odwoławczy, decyzją z dnia [...] grudnia 2010r. utrzymał w mocy wydane przez siebie wcześniej rozstrzygnięcie.

Wyrokiem z dnia 29 października 2013 r. (sygn. akt I SA/Po 744/13) Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu uchylił decyzję Dyrektora Izby Celnej w[...] z dnia [...] grudnia 2010 r. jak i poprzedzającą ją decyzję z dnia [...] stycznia 2010r. Uzasadniając motywy, którymi kierował się WSA w Poznaniu wydając ww. rozstrzygnięcie, Sąd odwołał się do wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 19 lipca 2012 r. w sprawach połączonych C-213/11, C-214/11, C- 217/11 i stanął na stanowisku, że organ, winien przeprowadzić ustalenia faktyczne wskazane w tezach 37-39 wyroku TSUE i na ich podstawie ocenić, czy przepis art. 135 ust. 2 u.g.h. ma charakter przepisu technicznego w rozumieniu Dyrektywy 98/34/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 22 czerwca 1998 r. ustanawiającej procedurę udzielania informacji w dziedzinie norm i przepisów technicznych oraz zasad dotyczących społeczeństwa informacyjnego.