Wyrok WSA w Olsztynie z dnia 22 stycznia 2015 r., sygn. II SA/Ol 1337/14
Dnia 22 stycznia 2015 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Adam Matuszak Sędziowie Sędzia WSA Tadeusz Lipiński Sędzia WSA Bogusław Jażdżyk (spr.) Protokolant Referent-Stażysta Marta Kudła po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 22 stycznia 2015 roku sprawy ze skargi Spółki A na postanowienie Dyrektora Izby Celnej z dnia "[...]", nr "[...]" w przedmiocie kary z tytułu urządzania gier na automatach bez wymaganego zezwolenia - zawieszenia postępowania oddala skargę.
Uzasadnienie
Z przekazanych Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Olsztynie akt sprawy wynika, że postanowieniem z dnia 28 sierpnia 2014 r. Naczelnik Urzędu Celnego wszczął z urzędu postępowanie w sprawie wymierzenia kary pieniężnej, o której mowa w art. 89 i art. 91 ustawy z dnia 19 listopada 2009 r. o grach hazardowych (Dz. U. Nr 201, poz. 1540 ze zm.), z tytułu urządzania w listopadzie 2011r. na terenie właściwości miejscowej Naczelnika Urzędu Celnego, gier hazardowych na automatach bez wymaganego zezwolenia.
Postanowieniem z dnia "[...]" Naczelnik Urzędu Celnego, na podstawie art. 201 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012r., poz. 749 z póż. zm. - dalej także jako Ordynacja podatkowa, lub OP), odmówił spółce A zawieszenia postępowania w przedmiocie wymierzenia kary pieniężnej z tytułu urządzania w listopadzie 2011r. na terenie właściwości miejscowej Naczelnika Urzędu Celnego, gier hazardowych na automatach bez wymaganego zezwolenia.
Powyższe postanowienie organ I instancji wydał po otrzymaniu wniosku strony z dnia 16 września 2014 r. o zawieszenie postępowania do czasu prawomocnego zakończenia postępowania przed Trybunałem Konstytucyjnym w sprawie pytania prawnego Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 14 stycznia 2014r. w sprawie zawisłej pod sygnaturą akt II GSK 686/13 w przedmiocie zgodności art. 14 ust. 1 i art. 89 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 19 listopada 2009r. o grach hazardowych z przepisami art. 2 i art. 7 oraz art. 20 i art. 22 w zw. z art. 31 ust. 3 Konstytucji RP. Odpowiedź Trybunału na powyższe pytanie zdaniem Spółki stanowi zagadnienie wstępne w rozumieniu art. 201 § 1 pkt 2 Ordynacji podatkowej.
