Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 22 stycznia 2015 r., sygn. II SA/Wr 706/14

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Anna Siedlecka (spr.) Sędziowie: Sędzia WSA Ireneusz Dukiel Sędzia WSA Mieczysław Górkiewicz Protokolant Elżbieta Ptak po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 9 stycznia 2015 r. sprawy ze skargi A. S.A. w W. na uchwałę Sejmiku Województwa D. z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie przyjęcia "Programu ochrony środowiska przed hałasem dla województwa d." oddala skargę.

Uzasadnienie

Sąd ustalił następujący stan faktyczny sprawy:

Uchwałą z dnia [...] r. Nr [...] w sprawie przyjęcia "Programu ochrony środowiska przed hałasem dla województwa D." Sejmik Województwa D., działając na podstawie art. 18 pkt 20 ustawy z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie województwa oraz art. 84, art. 119 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska, uchwalił ww. program.

Na powyższą uchwałę w części oznaczonej "Część D - Linie Kolejowe" została wniesiona skarga przez A. S.A., zarzucając naruszenie § 3 pkt 3 oraz § 6 pkt 3 rozporządzenia Ministra Środowiska z dnia 14 października 2002 r. w sprawie szczegółowych wymagań, jakim powinien odpowiadać program ochrony środowiska przed hałasem.

Wobec wskazanych zarzutów, strona skarżąca wniosła o stwierdzenie nieważności zaskarżonej uchwały w zakresie objętym § 1 przyjmującym załącznik: "program ochrony środowiska przed hałasem dla województwa D." w jego części zawartej w Części D - Linie Kolejowe" oraz o zasądzenie kosztów postępowania.

W uzasadnieniu skargi skarżąca podniosła, że przed wniesieniem skargi wystąpiła pismem z dnia 15 lipca 2014 r. (data wpływu do organu 18.07.2014r.) z wezwaniem do usunięcia naruszenia prawa.

Do dnia 18 sierpnia 2014 r. Sejmik Województwa D. nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, zatem skarga w ocenie A. S.A. jest uprawniona.

Według skarżącej wymieniona uchwała narusza interes prawny A. S.A. w ten sposób, że wprowadza obowiązek wykonywania określonych działań (monitoring, szlifowanie szyn) w sposób nieuprawniony, tj. bez wskazania podstawy prawnej takiego zobowiązania. Zobowiązanie rodzi dla skarżącej skutki finansowe.