Wyrok WSA w Olsztynie z dnia 25 lutego 2015 r., sygn. I SA/Ol 38/15

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodnicząca sędzia WSA Zofia Skrzynecka, Sędziowie sędzia WSA Wiesława Pierechod (sprawozdawca), sędzia WSA Renata Kantecka, Protokolant referent stażysta Milena Małyszko, po rozpoznaniu w Olsztynie na rozprawie w dniu 25 lutego 2015r. sprawy ze skargi Prokuratora Rejonowego w Ełku na uchwałę Rady Gminy Ełk z dnia 16 listopada 2012r., nr XLI/320/2012 w przedmiocie wysokości opłaty miejscowej I. stwierdza nieważność § 3 pkt 2 zaskarżonej uchwały, II. w pozostałym zakresie oddala skargę

Uzasadnienie

Prokurator Rejonowy w Ełku wniósł skargę z dnia 29 grudnia 2014r. na uchwałę Rady Gminy Ełk z dnia 16 listopada 2012r. nr XLI/320/2012 w sprawie wysokości opłaty miejscowej, w części obejmującej § 3 uchwały.

Zaskarżonej uchwale Prokurator Rejonowy zarzucił istotne naruszenie prawa - art. 19 pkt 2 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych w związku z art. 18 ust. 2 pkt 8 ustawy o samorządzie gminnym poprzez ustalenie w § 3 pkt 1 i 2 tej uchwały, że poboru opłaty miejscowej od osób fizycznych w drodze inkasa dokonują osoby zarządzające ośrodkami wypoczynkowymi, polami namiotowymi, kwaterami prywatnymi oraz inne podmioty prowadzące działalność z zakresu turystyki podczas, gdy prawidłowa wykładnia art. 19 pkt 2 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych wskazuje na konieczność zindywidualizowania inkasentów bezpośrednio w uchwale, to jest wyznaczenie / określenie z imienia i nazwiska osoby fizycznej lub nazwy - w odniesieniu do osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej nie posiadającej osobowości prawnej, aby nie budziło wątpliwości na kogo obowiązek ten został nałożony.

Wskazując na powyższe Prokurator wniósł o stwierdzenie nieważności zaskarżonej uchwały Rady Gminy Ełk w części dotyczącej rozstrzygnięć określonych § 3.

Uzasadniając skargę Prokurator powołał się na orzecznictwo sądowoadministracyjne i uznał, że zaskarżona uchwała jest aktem prawa miejscowego, co rozstrzygnął Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 26 października 2001r. sygn. akt SA/Rz 1622/01.