Wyrok WSA w Warszawie z dnia 13 lutego 2015 r., sygn. II SA/Wa 1319/14

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA - Sławomir Antoniuk (sprawozdawca) Sędzia WSA - Ewa Pisula - Dąbrowska Sędzia WSA - Adam Lipiński Protokolant - starszy sekretarz sądowy Aneta Duszyńska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 13 lutego 2015 r. sprawy ze skargi J. N. na postanowienie Szefa Służby Celnej z dnia [...] maja 2014 r. nr [...] w przedmiocie pozostawienia odwołania bez rozpoznania 1. uchyla zaskarżone postanowienie; 2. stwierdza, że zaskarżone postanowienie nie podlega wykonaniu w całości; 3. zasądza od Szefa Służby Celnej na rzecz skarżącego J. N. kwotę 257 (słownie: dwieście pięćdziesiąt siedem) złotych, tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie

Szef Służby Celnej (dalej jako Szef SC) postanowieniem z dnia [...] maja 2014 nr [...], wydanym na podstawie art. 430 § 1 w zw. z art. 429 § 1 Kodeksu postępowania karnego (dalej jako k.p.k.) w zw. z art. 187 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o Służbie Celnej (tekst jedn. Dz. U. z 2013 r. poz. 1404 ze zm.), po rozpoznaniu odwołania [...] J.N. z dnia [...] kwietnia 2014 r. od orzeczenia Dyrektora Izby Celnej w [...] z dnia [...] marca 2014 r. nr [...] umarzającego postępowanie dyscyplinarne, pozostawił odwołanie bez rozpoznania.

W uzasadnieniu powyższego postanowienia Szef SC wskazał, iż Dyrektora Izby Celnej w [...] orzeczeniem z dnia [...] marca 2014 r., wydanym na podstawie art. 178 ustawy o Służbie Celnej oraz art. 17 § 1 pkt 2 k.p.k. w zw. z art. 187 ustawy o Służbie Celnej, umorzył postępowanie dyscyplinarne prowadzone wobec [...] J.N. Organ dyscyplinarny orzekający w niniejszej sprawie uznał bowiem, że obwiniony popełniając zarzucane mu przewinienie dyscyplinarne nie działał umyślnie, w czasie popełnienia zarzucanego mu czynu miał bowiem zniesioną całkowicie zdolność do rozpoznania jego znaczenia i pokierowania swoim postępowaniem, co stanowi przesłankę umorzenia postępowania na podstawie art. 17 § 1 pkt 2 k.p.k.