Wyrok WSA w Warszawie z dnia 24 lutego 2015 r., sygn. VI SA/Wa 3962/14

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Zdzisław Romanowski Sędziowie Sędzia WSA Agnieszka Łąpieś-Rosińska (spr.) Sędzia WSA Danuta Szydłowska Protokolant ref. staż. Julia Murawska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 24 lutego 2015 r. sprawy ze skargi J.B. na uchwałę Komisji Egzaminacyjnej II stopnia przy Ministrze Sprawiedliwości w celu rozpatrzenia odwołań od wyników egzaminu adwokackiego z dnia [...] września 2014 r. nr [...] w przedmiocie ustalenia wyniku egzaminu adwokackiego 1. uchyla zaskarżoną uchwałę; 2. stwierdza, że zaskarżona uchwała nie podlega wykonaniu; 3. zasądza od Komisji Egzaminacyjnej II stopnia przy Ministrze Sprawiedliwości w celu rozpatrzenia odwołań od wyników egzaminu adwokackiego na rzecz J.B. kwotę 457 (czterysta pięćdziesiąt siedem) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie

Uchwałą nr [...] z [...] kwietnia 2014r. Komisja Egzaminacyjna nr 2 do przeprowadzenia egzaminu adwokackiego w 2014 r. z siedzibą w W. stwierdziła, że J. B. uzyskał wynik negatywny z egzaminu adwokackiego. Z uzasadnienia tej uchwały wynika, że egzaminowany z części pierwszej egzaminu otrzymał ocenę niedostateczną, z drugiej części egzaminu ocenę dostateczną, z trzeciej części egzaminu ocenę niedostateczną, zaś z czwartej ocenę bardzo dobrą. Powołując się na treść przepisu art. 78 f ust. 1 ustawy - Prawo o adwokaturze, który to przepis określa, że pozytywny wynik z egzaminu adwokackiego otrzymuje zdający, który z każdej części egzaminu adwokackiego otrzymał ocenę pozytywną, Komisja wskazała, iż egzaminowany uzyskał wynik negatywny z egzaminu adwokackiego.

Pismem z 7 maja 2014 r. J. B. zaskarżył na podstawie art.78h ust.1 ustawy Prawo o adwokaturze powyższą uchwałę w całości i wniósł o uchylenie zaskarżonej uchwały i ustalenie pozytywnego wyniku egzaminu.

W uzasadnieniu odwołania dotyczącym części egzaminu z zakresu prawa karnego skarżący przedstawił argumentację dotyczącą spełnienia przez sporządzoną apelację wymogów formalnych i zarzucił nierzetelną, fragmentaryczną oraz błędną ocenę apelacji w tym zakresie dokonaną przez egzaminatorów, wskazał na wzajemną sprzeczność uzasadnień ocen cząstkowych co do treści apelacji, zwłaszcza w odniesieniu do spełnienia przez zdającego wymogu sporządzenia uzasadnienia apelacji, a także zakwestionował stwierdzenie egzaminatorów co do błędnego zastosowania w pracy przepisów prawa materialnego (art. 33 § 2 k.k. w zw. z art. 279 § 1 k.k.), błędnego sformułowania zarzutów rażącej niewspółmierności kary pozbawienia wolności połączonego z naruszeniem art. 60 § 3 k.k. oraz zarzutu naruszenia prawa materialnego - art. 101 § 2 k.k. W uzasadnieniu odwołania znalazły się również wywody dotyczące oceny pracy w oparciu o kryteria zawarte w opisie istotnych zagadnień, wniosku apelacji w zakresie kosztów postępowania oraz merytorycznie nieuzasadnionych, zdaniem skarżącego, zawartych w ocenach cząstkowych uwag co do języka, stylu i staranności pracy.