Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 17 lutego 2015 r., sygn. II SA/Wr 823/14

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Ireneusz Dukiel (spr.) Sędziowie: Sędzia WSA Władysław Kulon Sędzia NSA Andrzej Wawrzyniak Protokolant Elżbieta Ptak po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 17 lutego 2015 r. sprawy ze skargi A. na decyzję D. Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego we W. z dnia 22 września 2014 r. nr [...] w przedmiocie wykonania robót budowlanych przy przebudowie nawierzchni drogi gminnej oddala skargę.

Uzasadnienie

D. Wojewódzki Inspektor Nadzoru Budowlanego (zwany dalej organem odwoławczym lub w skrócie DWINB) zaskarżoną decyzją Nr [...] z dnia 22 września 2014 r., na podstawie art. 138 § 2 k.p.a., po rozpoznaniu odwołania Mieczysława Kalisza (dalej pod inicjałami M.K.) uchylił w całości decyzję Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego w J. G. (zwanego dalej organem I instancji lub w skrócie PINB) Nr [...] z dnia 28 kwietnia 2014 r., umarzającą postępowanie administracyjne w sprawie wykonanych robót budowlanych przy przebudowie nawierzchni drogi gminnej w ul. K. w J., i przekazał sprawę do ponownego rozpatrzenia przez organ I instancji.

Powyższe decyzje zapadły w następującym stanie faktyczno-prawnym:

PINB na wniosek M.K. wszczął w dniu 23 lipca 2001 r. postępowanie administracyjne w sprawie legalności budowy drogi gminnej na ul. K. w J., po czym decyzją z dnia 24 sierpnia 2001r., na podstawie art. 51 ust. 1 pkt 2 i ust. 4 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r.- Prawo budowlane (wg ówczesnego t. jedn. Dz. U. z 2000 r., Nr 106, poz. 1126 ze zm., obecnie t. jedn. Dz. U. z 2013 r., poz. 1409 ze zm., dalej jako prawo budowlane lub w skrócie u.p.b.), nakazał Wójtowi Gminy A. przedłożenie określonych dokumentów w celu doprowadzenia do stanu zgodnego z prawem robót budowlanych wykonanych bez pozwolenia na budowę lub zgłoszenia, polegających na ułożeniu dywanika asfaltowego na drodze gruntowej w ulicy K.. Wobec niewykonania powyższego obowiązku organ I instancji decyzją z dnia 9 października 2002 r., na podstawie art. 51 ust. 2 u.p.b., nakazał Wójtowi rozbiórkę tego dywanika. Odwołanie od tej decyzji złożył Wójt Gminy, a jednocześnie wniósł o stwierdzenie nieważności decyzji z dnia 24 sierpnia 2001r. Postanowieniem z dnia 30 stycznia 2003 r. organ odwoławczy zawiesił z urzędu postępowanie odwoławcze wobec wszczęcia postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji poprzedzającej decyzję o nakazaniu rozbiórki (art. 97 § 1 pkt 4 k.p.a.). Następnie decyzją Nr [...] z dnia 12 marca 2003 r. DWINB na podstawie art. 256 § 1 pkt 2 k.p.a. stwierdził z urzędu nieważność decyzji z dnia 24 sierpnia 2001r. nakazującej Wójtowi wykonanie określonych czynności - przedłożenia dokumentów. Według oceny organu decyzja ta wydana została z rażącym naruszeniem prawa polegającym na niezapewnieniu udziału Gminy w postępowaniu i niewyjaśnieniu, czy roboty wymagały pozwolenia na budowę czy zgłoszenia. Na skutek odwołania M.K. Główny Inspektor Nadzoru Budowlanego (dalej w skrócie GINB) decyzją z dnia 12 maja 2003 r. utrzymał powyższą decyzję w mocy. Według oceny tego organu samo rozstrzygnięcie, pomimo wadliwego uzasadnienia, było prawidłowe. Niezawiadomienie strony stanowi podstawę wznowienia postępowania (art. 145 § 1 pkt 4 k.p.a.), nie zaś stwierdzenia nieważności decyzji. Remont drogi wymagał zgłoszenia zgodnie z art. 29 ust. 2 pkt 7 w zw. z art. 30 ust. 1 pkt 1 u.p.b. Wykonanie tych robót bez zgłoszenia uzasadniało wydanie decyzji nakazującej rozbiórkę obiektu na podstawie art. 48 prawa budowlanego. Decyzja z dnia 24 sierpnia 2001r. wydana została więc z rażącym naruszeniem art. 51 ust. 1 pkt 2 u.p.b. Po podjęciu postępowania odwoławczego, DWINB decyzja z dnia 1 września 2003 r. uchylił decyzję PINB z dnia 9 października 2002r. i przekazał sprawę do ponownego rozpatrzenia. Według uzasadnienia tej decyzji, wobec stwierdzenia nieważności decyzji z dnia 24 sierpnia 2001r., organ I instancji powinien od początku rozpatrzeć sprawę legalności wykonanych robót budowlanych. W przypadku potwierdzenia samowoli budowlanej należy wydać nową decyzję na podstawie art. 51 ust. 1 prawa budowlanego i dopiero po niewykonaniu określonych czynności należałoby wydać kolejno decyzję nakazującą rozbiórkę. Decyzja z dnia 9 października 2002r. wydana bowiem została w związku z niewykonaniem obowiązku nałożonego decyzją z dnia 24 sierpnia 2001r., która wycofana została z obrotu prawnego.