Postanowienie WSA w Krakowie z dnia 23 marca 2015 r., sygn. I SA/Kr 1351/11

Odrzucenie zażalenia; Prawo pomocy

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie: Przewodniczący: Sędzia WSA Bogusław Wolas po rozpoznaniu w dniu 23 marca 2015 r. na posiedzeniu niejawnym zażalenia na postanowienie z dnia 13 lutego 2014 r. oraz wniosku skarżącego W.G. o przyznanie prawa pomocy w sprawie ze skarg Przedsiębiorstwa "J" Spółki z o.o. w J. i W.G. na decyzję Dyrektora Izby Celnej z dnia 9 maja 2011 r. nr [...] w przedmiocie podatku akcyzowego za miesiąc marzec 2006 r. postanawia: 1. odrzucić zażalenie na postanowienie z dnia 13 lutego 2014 r., 2. oddalić wniosek o przyznanie prawa pomocy w zakresie całkowitym.

Uzasadnienie

Zarządzeniem z dnia 4 kwietnia 2014 r., skarżący W.G. został wezwany do uiszczenia wpisu sądowego od zażalenia z dnia 13 marca 2014 r. (data wpływu do Sądu) na postanowienie z dnia 13 lutego 2014 r. w przedmiocie odrzucenia zażalenia. Odpis zarządzenia został doręczony skarżącemu w dniu 24 kwietnia 2014 r. W dniu 28 kwietnia 2014 r. (data stempla pocztowego) skarżący wniósł o zwolnienie go od kosztów sądowych. Postanowieniem z dnia 7 sierpnia 2014 r. WSA w Krakowie odmówił zwolnienia od kosztów sądowych. Zażalenie na to postanowienie zostało oddalone przez Naczelny Sąd Administracyjny postanowieniem z dnia 30 października 2014 r. W związku z tym skarżący został wezwany do wykonania zarządzenia Przewodniczącego Wydziału z dnia 4 kwietnia 2014 r. poprzez uiszczenie wpisu sądowego od zażalenia z dnia 13 marca 2014 r. w kwocie 100 zł w terminie 7 dni od daty doręczenia odpisu wezwania do wykonania zarządzenia, pod rygorem odrzucenia zażalenia. Wezwanie to zostało doręczone stronie w dniu 16 lutego 2015 r. W dniu 23 lutego 2015 r. skarżący wniósł o przyznanie prawa pomocy zgodnie ze złożonym na urzędowym formularzu wnioskiem, w którym wniósł o zwolnienie od kosztów sądowych i ustanowienie radcy prawnego. Podał, że nie ma możliwości uiszczenia opłat sądowo-administracyjnych. Spowodowałoby to, że brakłoby mu środków na bieżące utrzymanie (żywność, leki). Podał, że urząd "wprowadził do egzekucji decyzje podatkowe" i z emerytury nic już mu prawie nie zostaje. Z żoną skarżący jest w separacji i egzekwuje ona od niego alimenty. Gospodaruje aktualnie sam. Nie posiada żadnego majątku. Otrzymywane świadczenie emerytalne wynosi 900 zł netto miesięcznie. Skarżący opisał także swoje problemy zdrowotne.