Wyrok WSA w Łodzi z dnia 9 kwietnia 2015 r., sygn. I SA/Łd 161/15

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Joanna Grzegorczyk-Drozda (spr.) Sędziowie Sędzia NSA Paweł Janicki Sędzia NSA Wiktor Jarzębowski Protokolant Starszy asystent sędziego Tomasz Naraziński po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 9 kwietnia 2015 r. przy udziale sprawy ze skargi "A" Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w Ł. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Ł. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie określenia zobowiązania w podatku dochodowym od osób prawnych za 2009 r. 1) uchyla zaskarżoną decyzję; 2) zasądza od Dyrektora Izby Skarbowej w Ł. na rzecz "A" Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w Ł., kwotę 1.549 zł (tysiąc pięćset czterdzieści dziewięć) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego; 3) określa, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu do czasu uprawomocnienia się wyroku.

Uzasadnienie

Dyrektor Izby Skarbowej w Ł. zaskarżoną decyzją z [...] r. utrzymał w mocy decyzję Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej w Ł. z [...] r. określającą A. sp. z o.o. w Z. zobowiązanie podatkowe w podatku od osób prawnych za 2009 r. w wysokości 23.644 zł.

W uzasadnieniu organ odwoławczy wyjaśnił, że spółka w zawyżyła koszty uzyskania przychodów o 43.672,12 zł na skutek bezzasadnego zaliczenia do nich wydatków związanych z użytkowaniem samochodu osobowego marki Jeep. Na wydatki te złożyły się: czynsz dzierżawny za korzystanie z samochodu uiszczony firmie B. w okresie od 1 lipca 2008 r. do 31 grudnia 2010 r. w wysokości 33.846,09 zł oraz potwierdzone fakturami koszty użytkowania samochodu na łączną kwotę 9.826,03 zł. Powyższe nieprawidłowości zostały stwierdzone w toku postępowania kontrolnego i legły u podstaw wydanej przez organ pierwszej instancji decyzji określającej zobowiązanie podatkowe w podatku od osób prawnych za 2009 r. w kwocie wyższej od zadeklarowanej przez spółkę o 8.298,00 zł. W ocenie Dyrektora UKS zawarta przez spółkę umowa dzierżawy nie spełniała warunków umowy leasingu w rozumieniu art. 17a ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jednolity: Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.; dalej: u.p.d.o.p.). Organ wyjaśnił, że podatnik mógłby zaliczyć przedmiotowe wydatki do kosztów uzyskania przychodów, zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 51 u.p.d.o.p., gdyby prowadził ewidencję przebiegu pojazdu, a tego nie czynił.