Wyrok WSA w Poznaniu z dnia 15 kwietnia 2015 r., sygn. I SA/Po 939/14

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Aleksandra Kiersnowska - Tylewicz (spr.) Sędziowie Sędzia NSA Włodzimierz Zygmont Sędzia WSA Izabela Kucznerowicz Protokolant st. sekr. sąd. Agnieszka Ratajczak po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 15 kwietnia 2015r. sprawy ze skargi A Sp. z o.o. na decyzję Dyrektora Izby Celnej z dnia [...] nr [...] w przedmiocie odmowy zmiany zezwolenia na prowadzenie działalności w zakresie gier na automatach o niskich wygranych oddala skargę

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...] lutego 2010 r., nr [...], Dyrektor Izby Celnej w P. po rozpoznaniu wniosku M. Sp. z o.o. z siedzibą w B. (dalej zwanej spółką lub skarżącą) odmówił dokonania zmiany zezwolenia na prowadzenie działalności w zakresie gier na automatach o niskich wygranych.

W uzasadnieniu decyzji organ wyjaśnił, że pismem z dnia [...] listopada 2009 r. Spółka wniosła o dokonanie zmiany w decyzji z dnia [...] lipca 2008 r. udzielającej zezwolenia na prowadzenie działalności w zakresie gier na automatach o niskich wygranych, polegającego na zastąpieniu dotychczasowego punktu gry na automatach o niskich wygranych. Organ wskazał, że wniosek Spółki został złożony pod rządami ustawy z dnia 29 lipca 1992 r. o grach i zakładach wzajemnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2004 r., Nr 4, poz. 27 ze zm. - dalej w skrócie: "u.g.z.w."). Natomiast rozpatrzenie wniosku przypadło na czas, w którym ustawa została zastąpiona z dniem 1 stycznia 2010 r. ustawą z dnia 19 listopada 2009 r. o grach hazardowych (Dz. U. z 2009 r., Nr 201, poz. 1540 ze zm. - dalej w skrócie: "u.g.h."). Podstawę rozstrzygnięcia stanowiły przepisy art. 8, art. 129 ust. 1, art. 135 ust. 1 oraz art. 135 ust. 2 nowej ustawy - u.g.h., zgodnie z którymi w wyniku zmiany zezwolenia nie może nastąpić zmiana miejsc urządzania gry, z wyjątkiem zmniejszenia liczby punktów gry na automatach o niskich wygranych.

Dyrektor Izby Celnej w P., po rozpatrzeniu odwołania Spółki, decyzją z dnia [...] lipca 2010 r., nr [...], utrzymał w mocy decyzję organu pierwszej instancji.