Wyrok WSA w Poznaniu z dnia 17 kwietnia 2015 r., sygn. I SA/Po 578/14
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Katarzyna Wolna-Kubicka Sędziowie Sędzia WSA Katarzyna Nikodem (spr.) Sędzia WSA Karol Pawlicki Protokolant: st. sekr. sąd. Joanna Świdłowska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 17 kwietnia 2015 r. sprawy ze skargi [...] Spółka z o.o. w [...] na decyzję Dyrektora Izby Celnej w [...] z dnia [...] r. Nr [...] w przedmiocie odmowy zmiany zezwolenia na prowadzenie działalności w zakresie gier na automatach o niskich wygranych oddala skargę.
Uzasadnienie
Decyzją z dnia [...]marca 2013 r. Dyrektor Izby Celnej w [...], na podstawie art. 210, art. 253 a ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm. - dalej: "Ordynacja podatkowa") oraz art. 8, art. 129 ust. 1, art. 135 ust. 1 i ust. 2 ustawy z dnia 19 listopada 2009 r. o grach hazardowych (t.j. Dz. U. z 2009 r. Nr 201, poz. 1540 ze zm. - dalej: "u.g.h."), po rozpatrzeniu wniosku Spółki z o.o. "A" z siedzibą w[...], z dnia [...] grudnia 2012 r., odmówił zmiany zezwolenia Dyrektora Izby Skarbowej w [...] nr [...] z dnia [...] lipca 2008r. na prowadzenie działalności w zakresie gier na automatach o niskich wygranych, polegającej na zastąpieniu lokalizacji jednego punktu gier ujętego w punkcie XI zezwolenia pod pozycją 19, nową lokalizacją.
W motywach rozstrzygnięcia organ zaznaczył, iż wnioskowanej przez stronę zmianie decyzji ostatecznej sprzeciwia się przepis art. 135 ust. 2 ustawy z dnia 19 listopada 2009 r. o grach hazardowych (dalej w skrócie: "u.g.h."), który stanowi, że w wyniku zmiany zezwolenia nie może nastąpić zmiana miejsc urządzania gry, z wyjątkiem zmniejszenia liczby punktów gry na automatach o niskich wygranych.
Orzekając w niniejszej sprawie Dyrektor Izby Celnej w [...] uwzględnił wyrok Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 19 lipca 2012 r. w sprawach połączonych C-213/11, C-214/11 oraz C-217/11 i uznał, że przepis art. 135 ust. 2 u.g.h. nie jest przepisem technicznym w rozumieniu Dyrektywy 98/34/WE z dnia 22 czerwca 1998 r. ustanawiającej procedurę udzielania informacji w dziedzinie norm i przepisów technicznych oraz zasad dotyczących usług społeczeństwa informacyjnego (dalej w skrócie: "Dyrektywa 98/34/WE"), a w związku z tym nie ma podstaw do tego, by go nie stosować.
