Wyrok WSA w Łodzi z dnia 17 czerwca 2015 r., sygn. III SA/Łd 327/15

Dnia 17 czerwca 2015 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi - Wydział III w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Janusz Nowacki, Sędziowie Sędzia WSA Ewa Alberciak (spr.), Sędzia WSA Ewa Cisowska-Sakrajda, , Protokolant Sekretarz sądowy - Dorota Czubak, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 17 czerwca 2015 roku sprawy ze skargi A. Z. na decyzję Dyrektora Izby Celnej w Ł. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie określenia zobowiązania w podatku akcyzowym za kwiecień 2012 r. oddala skargę.

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...] Dyrektor Izby Celnej w [...] utrzymał w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Celnego II w [...] z dnia [...] określającą A.Z. zobowiązanie w podatku akcyzowym za kwiecień 2012 roku w wysokości 200 857 zł.

W sprawie ustalono następujący stan faktyczny i prawny:

W wyniku przeprowadzonej w dniach od 5 czerwca do 24 lipca 2013 r. kontroli podatkowej w stosunku do A. A.Z. z siedzibą w O. ustalono, że podmiot ten w kwietniu 2012 r. dokonywał zakupu oleju napędowego od spółki B. Sp. z o.o. z siedzibą w S. nr [...], [...] G., a następnie z siedzibą w [...] przy ul. A. 54. Spółka B. w okresie od 1 stycznia do 30 kwietnia 2012 r. nie składała deklaracji podatkowych i nie uiszczała należnych podatków (w tym także podatku akcyzowego). Postanowieniem z dnia 28 października 2013 r. Naczelnik Urzędu Celnego II w [...] wszczął z urzędu wobec A.Z. postępowanie podatkowe w sprawie określenia zobowiązania podatkowego w podatku akcyzowym za kwiecień 2012 r.

Po przeprowadzeniu postępowania podatkowego Naczelnik Urzędu Celnego II w [...] wydał w dniu [...] decyzję, którą określił A.Z. wysokość zobowiązania podatkowego w podatku akcyzowym za kwiecień 2012 r. w wysokości 200 857 zł.

Od powyższej decyzji A.Z. wniósł odwołanie.

Decyzją ww. z dnia [...] Dyrektor Izby Celnej w [...] utrzymał w mocy decyzję organu I instancji.

W uzasadnieniu powyższej decyzji organ odwoławczy wskazał, że zgodnie z wyjaśnieniami strony, złożonymi w dniu 27 listopada 2013 r., w okresie od stycznia do kwietnia 2012 r. kupował olej napędowy od podmiotu spółki B. Współpracę z tym podmiotem strona rozpoczęła we wrześniu 2011 r. Zlecił pracownikowi znalezienie dostawcy oleju napędowego, który zaoferuje konkurencyjną cenę. Wśród wybranych podmiotów znalazła się spółka B. Z uwagi na upływ czasu strona nie była jednak w stanie podać szczegółów związanych z odnalezieniem spółki w internecie. Skontaktował się telefonicznie z osobą przedstawiającą się jako P.J. Podczas tej pierwszej rozmowy ustalone zostały zasady współpracy. Warunkiem rozpoczęcia współpracy była natychmiastowa płatność gotówkowa po pierwszej dostawie. Następne miały być płacone z odroczonym terminem płatności na wskazany rachunek bankowy widniejący na fakturze. Umowa współpracy została przesłana stronie najprawdopodobniej drogą pocztową. Wcześniej A.Z. przekazał spółce B. kopie dokumentów dotyczących jego firmy. Płatność za pierwszą dostawę paliwa do stacji odbyła się w formie gotówkowej. Strona wręczyła osobiście gotówkę osobom, których tożsamości nie zweryfikowała. Od pasażera autocysterny otrzymał fakturę i to jemu właśnie wręczył zapłatę za towar. Wszystkie dostawy oleju napędowego od tej spółki w okresie od stycznia do kwietnia 2012 r. odbywały się na podstawie faktur (WZ) przelewowych. Płatności były dokonywane przelewem na wskazany numer konta bankowego. Strona zapoznała się z informacjami dotyczącymi tej spółki znajdującymi się w Krajowym Rejestrze Sądowym. Ponadto wyjaśniła, że dostała osobiste zapewnienie od Prezesa spółki B. P.J., że w każdym momencie może zweryfikować ten podmiot i jego działalność między innymi w urzędzie celnym. Sprawdzenia takiego strona nie dokonała. Nie występowała do innych instytucji państwowych w celu ustalenia, czy spółka ma wymagane koncesje i pozwolenia na obrót paliwami, w tym olejem napędowym. O współpracy zdecydował odroczony termin płatności i dość atrakcyjna w tamtym czasie cena zakupu oleju napędowego. Z uwagi na to, że w pewnym momencie współpraca z tym podmiotem pogorszyła się, co wynikało z tego, że z jednej strony niektóre faktury nie były regulowane przez stronę terminowo w okresie zimowym, a z drugiej strony spółka B. nie dochowywała należytej staranności przy wypełnianiu dokumentów, strona postanowiła zakończyć współpracę z tym podmiotem. Kontakt A.Z. z przedstawicielami spółki B. odbywał się telefonicznie. Dodatkowo zamówienia składane były drogą elektroniczną przez pracownika biurowego strony. Warunkiem współpracy była konieczność zakupu paliwa w ilościach powyżej 10 000 litrów jednorazowo. Przez cały okres współpracy z tą spółką strona nigdy nie podejrzewała, że może być coś nie tak z tym kontrahentem. Nigdy nie było reklamacji ze strony klientów na jakość paliwa dostarczanego przez spółkę B.