Wyrok WSA w Warszawie z dnia 11 czerwca 2015 r., sygn. I SA/Wa 2962/14

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Dariusz Pirogowicz (spr.) Sędziowie: Sędzia WSA Tomasz Szmydt Sędzia WSA Przemysław Żmich Protokolant referent stażysta Beata Lewandowska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 11 czerwca 2015 r. sprawy ze skargi R. O. na decyzję Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia [...] sierpnia 2014 r. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności orzeczenia 1. uchyla zaskarżoną decyzję; 2. stwierdza, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu; 3. przyznaje ze środków budżetowych Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie na rzecz adwokata A.K., tytułem kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu kwotę 295,20 (dwieście dziewięćdziesiąt pięć 20/100) złotych, w tym: tytułem opłaty kwotę 240 (dwieście czterdzieści) złotych, tytułem 23% podatku od towarów i usług kwotę 55,20 (pięćdziesiąt pięć 20/100) złotych.

Uzasadnienie

Decyzją z [...] sierpnia 2014 r., nr [...] Minister Rolnictwa i Rozwoju Wsi, po rozpatrzeniu odwołania R. O., utrzymał w mocy decyzję Wojewody [...] z [...] listopada 2011 r., nr [...] o odmowie stwierdzenia nieważności orzeczenia Prezydium Powiatowej Rady Narodowej w S. z [...] listopada 1960 r. nr [...] o przejęciu bez odszkodowania na własność Państwa położonego we wsi [...] gospodarstwa rolnego E.O.

Decyzja Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi wydana została w następującym stanie faktycznym sprawy.

E. O. był właścicielem położonego we wsi [...], gm. [...], pow. [...] gospodarstwa rolnego w skład którego wchodziły nieruchomości o pow. [...] ha stanowiące trzy działki o numerach: [...],[...] i [...], uzyskanego na mocy aktu nadania z [...] września 1947 r. nr [...].

Wnioskiem z 14 stycznia 1956 r. wystąpił on o przejęcie tegoż gospodarstwa na własność Państwa w trybie art. 12 dekretu z dnia 9 lutego 1953 r. - o całkowitym zagospodarowaniu użytków rolnych (Dz.U. Nr 11, poz. 40), powołując się na ciężką chorobę żony jak też zły stan własnego zdrowia przy jednoczesnym młodym wieku dzieci, które to okoliczności uniemożliwiały dalsze prowadzenie gospodarstwa. Wskazywał jednocześnie, że chciałby je zdać na rzecz H. D. Postępowanie zainicjowane tym wnioskiem nie zostało zakończone przed uchyleniem ww. dekretu (co nastąpiło 27 lipca 1957 r.). W jego toku sformułowana została jedynie opinia Prezydium Gromadzkiej Rady Narodowej z [...] stycznia 1956 r., w której wyrażono akceptację dla zrzeczenie się gospodarstwa przez E. O. oraz zgodę na osiedlenie w nim H. D.