Wyrok WSA w Warszawie z dnia 18 sierpnia 2015 r., sygn. II SA/Wa 992/15

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA - Anna Mierzejewska (sprawozdawca) Sędzia WSA - Ewa Grochowska - Jung Sędzia WSA - Danuta Kania Protokolant - specjalista Marek Kozłowski po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 18 sierpnia 2015 r. sprawy ze skargi A. J. na decyzję Komendanta Głównego Policji z dnia [...] kwietnia 2015 r. nr [...] w przedmiocie cofnięcia pozwolenia na broń palną myśliwską do celów łowieckich - oddala skargę w całości -

Uzasadnienie

Komendant Główny Policji decyzją nr [...] z dnia [...] kwietnia

2015 r., na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 i art. 238a ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. -Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2013 r., poz. 267 ze zm.) oraz art. 18 ust. 1 pkt 2 w zw. z art. 15 ust. 1 pkt 6 lit. a i art. 20 ustawy z dnia 21 maja 1999 r.

o broni i amunicji (Dz. U. z 2012 r., poz. 576 ze zm.), po rozpatrzeniu odwołania A.J. od decyzji [...] Komendanta Wojewódzkiego Policji z dnia [...] lutego 2015 r., cofającej pozwolenie na broń palną w celach łowieckich - utrzymał

w mocy zaskarżoną decyzję.

W uzasadnieniu decyzji podał, że [...] Komendant Wojewódzki Policji decyzją z dnia [...] lutego 2015 r. cofnął A.J. pozwolenie na broń palną myśliwską w celach łowieckich w związku z uzyskaniem informacji o prawomocnym skazaniu go za popełnienie przestępstwa z art. 178a § 1 kk (k. 30). Uznał bowiem, że okoliczność ta uzasadnia zastosowanie w odniesieniu do niego przepisów art. 18 ust. 1 pkt 2 w zw. z art. 15 ust. 1 pkt 6 lit. a ustawy o broni i amunicji. W myśl tych przepisów, pozwolenie na broń cofa się osobom skazanym prawomocnym orzeczeniem sądu za umyślne przestępstwo lub umyślne przestępstwo skarbowe. Ponieważ mają one charakter obligatoryjny, wiążą organy Policji co do sposobu rozstrzygnięcia sprawy (k. 35).

Od powyższej decyzji strona wniosła w odwołanie do Komendanta Głównego Policji, zarzucając organowi I instancji obrazę prawa procesowego, tj. art. 75 w zw. z art. 77 Kodeksu postępowania administracyjnego (dalej kpa) poprzez zaniechanie podjęcia kroków niezbędnych do dokładnego wyjaśnienia stanu faktycznego jej sprawy, a także pominięcie dowodów dla niej korzystnych. Stwierdziła, iż skazanie jej za przestępstwo art. 178a § 1 kk nie uprawnia organu Policji do obligatoryjnego cofnięcia jej pozwolenia na broń. Strona wskazała przy tym na swoją dotychczasową postawę podnosząc, iż nigdy nie naruszyła przepisów ustawy o broni i amunicji oraz nie stworzyła zagrożenia dla bezpieczeństwa i porządku publicznego.